| |
Vandaag maken we dan ècht kennis met de Maas. Sterker nog; we steken hem over!
Reeds bij zonsopgang rijden we weg bij de camping, op weg naar Stevensweert. Dat klinkt misschien vroeg,
maar in deze tijd van het jaar is het dan al half negen geweest.
We parkeren de auto bij de - gesloten - uitspanning De Hompesche Molen, en fietsen langs de Maas,
Over de Maasbrug bij Wessen - originele naam, dat - steken we de rivier over, en dan zijn we al snel in Thorn.
We parkeren de fietsen, zoeken de tulp op en wandelen naar Wessen. Want, je hebt het al
geraden, daar ligt de brug over de Maas.
Aan de voet van de Sint Gertrudiskerk van Maasbracht troffen we een geocacher, die net als wij naar de daar verstopte cache aan het zoeken was.
Dat hij zijn hobby serieus nam bleek wel uit zijn auto, waar in koeien van letters 'Geocaching Tour d"Europe 2019'op stond. Op onze
vraag wat dat in hield vertelde hij dat je daarvoor in 16 landen binnen 24 uur een cache moet hebben gevonden...
De Havenstraat in Maasbracht is verder mooi aangekleed; beelden, gedichten, bankjes, overal is aan gedacht.
We passeren de sluizen in het Julianakanaal en vervolgen onze weg tussen het kanaal en de Oude Maas, de Maasvallei in.
Even verderop steken we de Oude Maas over en wandelen het oude vestingsstadje Stevensweert in.
Terzijde zij opgemerkt dat deze werken NIET in 1633 door de Nederlanden werden aangelegd, maar door de Spanjaarden, met als doel
het Eiland in de Maas na herovering op prins Frederik Hendrik ook vast te houden. En dat blijkt gelukt, getuige de
naamgeving van een pas aangelegde recreatieplas ter plaatse: Porta Isola. Ze zitten er nog!
Nog een terzijde: eind negentiende eeuw werden de vestingswerken door de Nederlandse staat verkocht aan de gemeente,
en over een periode van enkele decennia gesloopt. Weer een stukje Nederlands Spaans erfgoed gesloopt.
We doorkruisenhet stadje en arriveren bij de Molenplas, een uitloper van de Oude Maas die zijn naam danks aan
de Hompesche Molen, een graanmolen. Die dankt zijn naam aan graaf Reinaert Vincent van Hompesch, onder wiens regie hij werd gebouwd, rond 1721.
Behalve voor wandelingen.
Tegen de tijd dat wij de molen bereiken is de zon alweer onder, valt het duister en verdwijt het licht.
Toch werpen we nog even een blik op het Bomenmonument, enkele honderden meters verderop. Bijna 2000 jaar geleden
raakten de bomen bedolven onder het Maasgrind, en ze zijn bijzonder goed bewaard gebleven.
Wij wandelen terug naar de auto, en gaan onze fietsen ophalen.
Twas weer een mooie dag!
|
|
