Etappe 8


  Een brug te ver

Budel > Weert

wandel km

fiets km

datum

18,1

15,0

di 24-11-2020

Historie Vorige blog

1. Fietsen van de finish naar de start

2. De wandeling


De wandeling van vandaag wordt goeddeels bepaald door allerlei door mensen gebouwde obstakels; we hebben een spoorweg, de Zuid Willemsvaart, een vliegveld, een groot fabrieksterrein en een enorm zonnepark waar omheen dan wel overheen gewandeld moet worden. Deze belemmeringen brengen ons wat verder van de grens af dan we eigenlijk willen, maar ja, de mens wikt, het landschap beschikt...

We parkeren de auto op de parkeerplaats van golfclub Crossmoor en fietsen vervolgens naar Budel. Vlakbij de golfclub fietsen we langs dierenpark 't Laurabos, eigenlijk een dierenhandelaar, vooral opvallend door de rondhuppelende witte kangaroes.

In Budel pikken we onze mijlpaal op en wandelen we richting het vliegveld, Kempen Airport, vooral in gebruik voor zaken- en privé vluchten.

We arriveren bij de spoorweg, de 'IJzeren Rijn', een spoorweg met historie. Bij het verdrag in de 19e eeuw waarin Nederland de onafhankelijkheid van België erkende werd ook bepaald dat België het recht kreeg om een verbinding aan te leggen tussen Antwerpen en het Rührgebied. Dit werd uiteindelijk een spoorweg, die in 1879 werd voltooid, en waarover tot de Eerste Wereldoorlog goederentreinen reden. Tegenwoordig gaan weer stemmen op om de spoorweg wederom in gebruik te nemen, maar er lijken te veel obstakels en te veel betrokken partijen...
Langs het spoor loopt een mooi pad en een militair oefenterrein. We steken de Weerter Heide over en arriveren aan de oevers van de Zuid Willemsvaart, die we verder volgen naar de eerste brug over de vaart in Nederland, Dan zijn we alweer dik 6 kilometer van de grens met België verwijdert. We steken de vaart over bij Sluis 16 en wandelen wat rond door de IJzeren Man,een reusachtig en vrij toegankelijk recreatiegebied annex park annex kampeerterrein annex klimbos annex zwemwater annex strand annex speeltuin annex te-veel-om-op-te-noemen-park.
Na het bespelen van enkele slagintrumenten wandelden we richting het Blauwe Meer, waar inmiddels (na 17:00 uur) verlaten graafmachines getuigden van strandwerkzaamheden.

We liepen verder over velden en wallen door de Kruispeel.
We stuitten hier op een onverwachte barrière; een buiten zijn oevers getreden Tungelroysche Beek had niet alleen het hele pad maar ook de aangrenzende bospercelen blank gezet. Niet diep - vanaf de kant schatten we een centimeter of 10 - maar diep genoeg voor natte voeten. Mijn wandelschoenen waren dan wel in naam waterdicht, maar dat membraam eindigde op een centimeter of 8, en de schoenen van Mieke, 7 maten kleiner, nog veel lager. Ik besloot om het op mijn tenen te proberen; Mieke was rigoreuzer en deed schoenen en sokken uit om op haar blote voeten over te steken.
Beide manieren bleken adekwaat; mijn voeten bleven gewoon droog (nèt) en Mieke's schoenen en sokken bleven droog; een bij onze wandeluitrusting behorende minihanddoek droogde ook haar natte voeten; drooggeschoend en goedgemutst liepen we verder, langs het golfterrein naar de ingang en het parkeerterrein, waar ons busje stond. En hier wachtte ons een nieuwe uitdaging - de ingang werd hermetisch afgesloten door een manshoge poort, voorzien van een degelijk slot.
Bij een dergelijke situatie schieten direct allerlei doemscenario's door me heen (Wat als we niet meer bij ons busje kunnen, vanavond? Hoe komen we dan op de camping? Taxi? En hoe halen we morgen dan ons busje weer op? En onze fietsen, blijven die dan de hele nacht in Budel staan? Staan die dan wel goed? Enne...) Gelukkig worden ze onderbroken; er hangt een bord wie je kunt bellen na sluitingstijd. Tenslotte is bij het golfresort ook een hotel, en je kunt niet van hotelgasten verwachten dat ze netjes om 5 uur op hun kamer zijn en blijven...
Een telefoontje met de beheerder leert ons dat we 'gewoon' over het hek moeten klimmen, en dat de poort automatisch opengaat voor vertrekkende auto's.
Welaan, over hekken klimmen is iets wat we nog vaak zullen doen tijdens onz rondje en het gaat ons ook vandaag goed af. Onder toeziend oog van de inmiddels naar buiten gekomen beheerder (met herdershond) stappen we in onze auto en rijden langzaam op het hek toe. Dat inderdaad gehoorzaam openzwaaid. Honderd meter verderop, bij de inmiddels slapende kangaroes, verstoppen we onze mijlpaal.
Fietsen ophalen op de Markt van Budel, en dan zit de achtste wandeling er alweer op.

  Etappe 8


  Een brug te ver

Budel > Weert

wandel km

fiets km

datum

18,1

15,0

di 24-11-2020

Historie Vorige blog

© www.wijzijnerwegvan.nl 2020

Home