| |
Zoals we inmiddels gewoon zijn rijden we eerst met de auto naar de finish.
En die, zo hadden we gepland, plaatsen we bij het klooster van de Achelse Kluis,
net over de grens met België.
We kwamen dus, net als die andere befaamde wijzen, uit het Oosten, via Budel.
Misschien was het omdat we geen ster konden volgen, maar in ieder geval reden we ons op de route tussen Budel
en Achelse Kluis muurvast. Ofwel ontmoetten we obstakels die aangaven dat verderop enkel fietspaden lagen,
of we kwamen bij een tractorsluis, waar we niet met ons busje doorkonden.
Een blik op onze kaarten leerde ons dat we het beste onze auto een kilometer
of twee voor onze bestemming achter kunnen laten. Mooi. Twee kilometer extra wandelen, straks.
Fietsen uitladen op een parkeerplaatsje in de bossen en even later fietsten we naar de start van
onze wandeling vandaag, de Barrier in Bergeijk. Maar eerst passeerden we onze finish voor vandaag,
de Achelse Kluis, waar we direct een korte pauze inlasten om wat foto's te maken.
Hier liep tijdens de oorlog (de eerste) een draadversperring onder hoogspanning om het illegale grensverkeer
tussen het neutrale Nederland en het door Duitsland bezette België te belemmeren en die
verantwoordelijk werd voor meer dan 61 slachtoffers.
We arriveerden in de Barrier, zochten onze tulp op achter een boom en wandelden het
natuurpark Plateaux / Hageven in. Bossen, heidevelden en vennetjes in.
Na enkele kilometers stoppen we voor de lunch, en nog enkele kilometers verder
verlaten we het natuurpark en zijn we in het dal van de Dommel.
We volgen het riviertje enkele kilometers door een mooi weidelandschap, bevolkt
door enkele paarden en schapen. Rijen knotwilgen volgen de rivierloop, en het pad
wordt regelmatig onderbroken door hekken met een voetgangersoversteekplaats.
Verderop liggen de tweelingdorpen Borkel & Schaft. Ze kregen deze kwalificatie
omdat er begin jaren '50 in beide dorpjes een soortgelijke Mariakapel werd gebouwd.
Bij het vallen van de avond bereiken we ons eindstation: de Achelse Kluis.
Dit oude Benedictijnerklooster is gebouwd op de grens met België en is enige tijd
gebruikt door Fazenda da Esperança, de Boerderij van de Hoop, een geloofsgemeenschap
die zich richt op hulp aan verslaafden. Sinds mei 2023 woont er niemand meer in de abdij;
wel is er een winkel waar men terrecht kan voor bier, boeken, kaarten en diverse
religieuze frutsels en prullen.
De auto staat dan nog enkele kilometers verderop, maar met het geloof en de ondergaande zon in onze rug is
die afstand snel overwonnen.
|
|
