wijzijnerwegvan
in week 41...

We rijden naar Daglan, waar de plaatselijke VVV onderdak biedt aan een klein museum gewijd aan... het stenen stapelen - zonder specie! Verrijkt door de tentoonstelling maken we een wandeling langs het riviertje de Céou, waar we kennis maken met enkele boeren die druk bezig zijn met het oogsten van tabak. Voor de allerlaatste keer, zo stellen ze, en ze willen dit graag vastgelegd zien op de gevoelige plaat.
Beynac et Cazenac lijkt te zijn aangeplakt tegen de steile klif die oprijst langs de oever van de Dordogne, met bovenop een imposant kasteel. Wij klauteren omhoog over de smalle kasseienweggetjes en zien verwonderd dat een Landrover het klaar heeft gespeeld een lading bouwmateriaal door de bochtige steile straatjes maar boven te transporteren.
We nemen na twee weken afscheid van onze bezoekende vrienden en beiden reizen we verder op zaterdag - de camping gaat dicht! Zij reizen westelijk, wij blijven dichtbij huis en rijden naar Rocamadour, volgens eigen zeggen de tweede toeristische trekpleister van Frankrijk. Tijdens een kilometerslange zwerftocht door de omliggende kloven en dalen raken we het spoor bijster en slagen er nipt in om voor de invallende duisternis de camping terug te vinden.