| |
Onze eerste stopplaats vandaag is Bells Beach, vlakbij Jan Juc, waar eens per jaar de surfelite van de
wereld zich verzamelt om deel te nemen aan één van de langstlopende (sinds 1962) surfwedstrijden ter wereld,
de Rip Curl Pro Bells Beach. Het evenement start elke dag met de song 'Hells Bells' van AC/DC.
Negen jaar geleden woonden wij deze internationale surfkampioenschappen bij in Portugal, Peniche op het
Supertubos strand, een hele week, en dat was een feest. Helaas is de strijd hier net gestreden (de surf was up tot 5 april).
Daar waren wij toch graag bij geweest.
Na Bells Beach gaan we door naar Split Point, waar in 1891 de vuurtoren verrees
en waar we meteen de woeste kant van deze kusten zien; zowel Eagle Rock als Table Rock
worden omspoeld door onstuimige golven!
We voegen ons een stukje het binnenland in voor het Angahook Lorne State Park en
de Erskine Falls. Via een flinke trappenpartij van 200 ongelijke treden klimmen we naar beneden om
de waterval van nabij te bekijken, net als honderden andere toeristen. De trappen naar boven
kosten dan weer iets meer energie...
Zoals steeds wanneer we in Australië het woud betreden, hebben we het gevoel
dat we 100 miljoen jaar naar het verleden zijn verplaatst door de vele
primitieve boomsoorten en struiken. Achter elke rots verwachten we onze eerste dino te spotten.
Ook ditmaal zien we niets. Maar we blijven hopen...
Terug bij de kust rijden we naar Lorne en naar het Great Otway National Park. Hier verkennen
we het 'red track', dat ons eucalyptussen belooft met wellicht koala's.
We speuren de bomen af naar zo'n leuke bewoner, die zich niet laat zien.
Wat we wel zien zijn fraaie vergezichten als Teddy's Lookout, waar de Cumberland River uitmondt in zee.
En ach, we weten dat we eigenlijk 14 dagen te vroeg zijn. Maar toch kunnen we het niet laten,
bij elk uitkijkpunt over de zee speuren we naarstig naar het grootste zoogdier ter
wereld, de walvis. Maar vooralsnog lijken ze de weg van de dino te zijn gegaan.
Tenslotte strijken we voor de nacht neer op een camping in het Great Otway National Park,
de Jamieson Creek Campground. Er moet vooraf online geboekt worden, en van de vierentwintig plaatsen
is er nog één perceeltje vrij, nummer 1.
Dat wordt onze stek. Met een prachtig uitzicht over de Great Ocean Road en de Zuidelijke Oceaan en,
naar verluidt, een schitterende zonsopkomst. O jee. Dat wordt weer vroeg opstaan...
|
|
