We bezoeken opnieuw de National Gallery van Victoria. Waar we enkele dagen geleden
voornamelijk de vaste collectie bewonderden, gaat het ditmaal vooral om de Triennial
tentoonstelling.
Veel opvallend en spraakmakend werk, zo valt ons op.
De robot'honden' met KI (Heterobota van Agnieszka Pilat) blijkt een project te zijn,
waarnaar je kunt blijven kijken
Een Nederlands collectief, SMACK, maakt een drietal surrealistische bewegende taferelen
(Hof van Eden, Hemel en Hel), met wortels in het werk van Hieronymus Bosch.
Ook de kleurige bloemen van Azuma Makoto houden onze aandacht lang vast
En natuurlijk is de met ductape op de museummuur geplakte banaan ('Comedian') van Maurizio Cattelan
(graag elke 7 tot 10 dagen de banaan verversen ...) spraakmakend
(wat is kunst, en wat is de waarde van kunst).
We bezoeken The Australian Music Vault, een permanente tentoonstelling met muziek memorabilia.
De gitaren van, jasjes gedragen door, toegangangskaartjes van concerten - hier zijn ze te zien.
Eén groep museumbezoekers valt ons op. Een gevarieerd stel (jong, oud, man, vrouw) loopt
niet door het museum, maar danst er doorheen. Op, voor zover wij kunnen bepalen door de luide zangpartijen (eenieder draagt oordopjes)
de opwekkende tonen van YMCA swingt de hele groep, geleid en aangevuurd door een gids, door de gangen
en even later ook op straat. Kijk, dat is nog eens een originele excursie, denken we als de vrolijke bende
(nu op de tonen van Abba's Dancing Queen), het gebouw uitdanst.
Wij slenteren het centrum in op weg naar de Staatsbibliotheek van Victoria met zijn
monumentale leeszaal. Terwijl we voor het imposante gebouw wat foto's nemen, worden we aangesproken
door een passant die vraagt of wij wel weten van wie het standbeeld is, dat voor de ingang
staat. Wanneer we daarop ontkennend antwoorden (we lezen een voor ons onbekende naam op de sokkel)
krijgen we, gratis en voor niets, een uitgebreid hoorcollege over het ontstaan van de bieb en de rol die Sir Redmond Barry daarin speelde.
Echt, de wereld zit vol met de mooiste mensen!
In de bibliotheek treffen we tot onze verbazing ook het harnas en het geweer gebruikt door Ned Kelly, de in zijn
tijd (eind 18e eeuw) meest beruchte struikrover van Australië. De gevangenis waarin hij verbleef,
was naast de staatsbibliotheek gevestigd, zo vernemen wij.
Bij het visitors centre enkele dagen geleden namen we een plattegrond mee, Street Art in Melbourne.
Hierop zien we nog enkele straten, die we nog niet eerder hebben bezocht. Met het kaartje in de hand
gaan we op zoek naar muurschilderingen. In de kleurrijke straten kun je echt uren rondlopen.
Daarna richten we de schreden huiswaarts, naar het diner.
