| |
We verhuizen naar een andere locatie, al blijven we nog wel even in Melbourne
Want klaar zijn we zeker nog niet met deze levendige en cultureel zo rijke stad.
Om wat variatie in het menu aan te brengen, eten we een keertje frites. Ook om onze heimwee
naar Nederland te stillen, maar dat is een excuus. We maken er wel avocado-frietjes van.
In het zuiden van Australië is de herfst alweer aan het vorderen en de nachten worden kouder.
Dus schaffen we twee warme dekbedden aan om de kou te weren.
De camper was al toegerust met een elektrische deken, die is tot op heden ongebruikt gebleven,
dus laat nu de sneeuw maar komen. Alhoewel...
En onze toevallige ontmoetingen met Australiërs blijven een bron van verbazing en vermaak.
Als we onze rv in een straat parkeren en weglopen horen we luid geroep. We draaien ons om
en zien een mevrouw naar buiten komen uit het huis waarvoor we zojuist onze rv hebben neergezet.
Ze vraagt of we onze Belle, omdat ze zo groot is, niet 10 meter verderop willen parkeren.
Want nu heeft ze geen zicht op het aankomend verkeer als ze met haar auto
achteruit de straat op rijdt. We leggen uit dat we dat best zouden willen, ware
het niet dat 8 meter verderop een olijfboom staat, met takken die - het waait enigszins -
wild heen en weer zwiepen. En we hebben geen zin in krassen. 'Oh, okay. I understand.
Thanks anyway.' antwoordt onze mevrouw. Ze draait zich om en verdwijnt weer in haar
stadsvilla.
Mooie mensen, Australiërs...
|
|
