| |
Inmiddels hebben we al op aardig wat plaatsen vertoefd, in Sydney en verre omgeving. En één van de dingen die ons opvalt,
is dat echt in alle verblijven, publiek, particulier, groot, klein, oud, nieuw, gewoontjes, ronduit chique, nonchalant of keurig opgeruimd,
zonder uitzondering duiken ze er weer op: kakkerlakken. En dan de meer tropische giga-variant.
Echt iedereen heeft een spuitbus onder het aanrecht gereed staan om dit ongedierte het hoofd te bieden.
En blijkbaar wordt elk onderkomen periodiek grondig met gif ververst (al die onschuldig ogende witte kartonnen
doosjes in hoeken en gaten zijn NIET tegen de muizen).
De meeste woningen hebben loze eerste verdiepingen om de zon wat te weren. En, zo vermeldt onze gastvrouw
rustig, als je boven geritsel en gestommel mocht horen, dan zijn dat geen muizen of ratten,
maar dan heeft een slang domicilie gekozen boven je hoofd. "Maar dat", meldt ze geruststellend, "gebeurt enkel
in de winter, hoor".
Vandaag gaan we ons verplaatsen, van Niagara Park naar Sydney, Parramatta. Voorheen waren we dan aangewezen
op het openbaar vervoer en mocht er niets dan wel heel weinig worden toegevoegd aan de inhoud van onze bagage.
Maar dat is nu anders; we hebben onze Belle RV en dus plek zat! En op een kilo meer of minder hoeven we niet meer
te kijken.
We nemen afscheid op ons huidige adres en klimmen in onze campervan. Nog een beetje onwennig - links rijden, rechts stuur, links schakelen, links ruitewissers,
en waar zijn die spiegels gebleven -
maar met toenemend zelfvertrouwen rijden we de 75 kilometer terug naar Sydney, waar we neerstrijken in een
voorstadje, Parramatta. Onze laatste stop - voorlopig - in Sydney.
|
|
