| |
We brengen een bezoek aan het Parliament House, vandaag.
Canberra was het compromis dat Sydney en Melbourne, rond 1900 de invloedrijkste steden van Australië, sloten
over wie van de twee de hoofdstad zou worden. In 1909 wordt de plek gekozen die nu is uitgegroeid tot de hoofdstad.
Het nieuwe parlementsgebouw is in 1988 geopend door Koningin Elisabeth, en kostte ruim 600 miljoen euro om te bouwen,
3 keer meer dan oorspronkelijk begroot.
De vlag in de top van de ruim 80 meter hoge vlaggemast meet 6,4 bij 12,8 meter, weegt 15 kilo en wappert altijd.
In het gebouw huizen zowel het 'House of Representatives' (Tweede Kamer), groen gedecoreerd, als de 'Senate' (Eerste Kamer),
uitgevoerd in het rood.
Tussen beide kamers in is de Members Hall, waar iedereen elkaar ontmoet, bij de fontein. Die er meteen
voor zorgt dat vertrouwelijke gesprekken moeilijk kunnen worden afgeluisterd!
Het gebouw telt meer dan 4.700 kamers, en meer dan 2.700 klokken. Die natuurlijk allemaal precies gelijk moeten lopen!
Australië is van origine een Britse kolonie, wat verklaart waarom ze er soms ietwat vreemde tradities op na houden.
Zo opent een parlementszitting met het door de voorzitter binnendragen van een enorme gouden knots, de 'Mace', een geschenk van
het Lagerhuis van Groot-Britanië.
Monumentale portretten van vroegere premiers sieren de publieke ruimtes.
En ook hier zien we veel aandacht voor het Aboriginal verleden, met het excuus van het parlement voor de
gedwongen familiescheiding en een publieke erkenning van de rechten van de oorspronkelijke bewoners van Down Under.
Na enig zoeken staan we het dak, met de enorme vlaggenmast en met mooie vergezichten over Canberra.
's Middags bezoeken we de Canberra Museum And Gallery (CMAG).
Verschillende tentoonstellingen trekken de aandacht, zoals 'Madonna 40'.
Ook de expositie 'Capturing Canberra' met oude foto's en de verhalen van de persfotografen boeit, en eX de Medici
weet onze belangstelling te trekken met pistolen, en dat is niet makkelijk!
We wandelen nog wat door de omgeving en zien opvallend veel sprookjesprinsesjes
voorbij fladderen, allemaal kleine meisjes in prinsessenjurk of tutu.
In het langs het museum gelegen theater blijkt deze middag een speciale voorstelling te zijn geweest,
Storytime Ballet, over Assepoester.
Het is al bijna vier uur voor we arriveren in het Nationaal Arboretum.
Het bezoekerscentrum is al gesloten, waardoor we de bijzondere Bonsai-collectie mislopen.
Ons resten slechts fraaie vergezichten vanaf Dairy Farm Hill, een welgemeende waarschuwing voor slangen en
een doorroest kunstwerk over een vogelnest.
Waardoor we toch met een voldaan gevoel huiswaarts keren.
|
|
