| |
Om half acht zijn we al uit de veren, maar dan is de hond al uitgelaten, in beide betekenissen.
Hij is van mening dat de wereld vandaag, net als elke dag, een gouden randje heeft en dat wij daar duidelijk goud aan toevoegen
We ontbijten, en tegen 10 uur vertrekken de eigenaars op weg naar een familieweekje in Engeland en blijven wij achter met Tom Collins.
Die dat geen enkel probleem lijkt te vinden, en al snel zijn opwachting kont maken met een dik touw met enkele knopen, klaar voor een spelletje 'trekkertje'.
De komende week gedraagt het weer zich voorbeeldig - voor ons dan. Geen druppel regen, weinig wind en temperaturen die langzaam oplopen naar
de 30 graden.
Overdag verpozen wij ons vooral op de veranda; uit de zon, uit de wind, met prachtige uitzichten op het ons
omringende land en op de bosrand. Al het grasland om ons heen wordt kort gemaaid en geoogst, waardoor het wild goed zichtbaar wordt.
Als we op Google Earth kijken liggen er wellisbaar bossen om ons heen, maar dat zijn vaak lap[jes van 1 tot 2 hectares. We zijn dan ook
verrast met de hoeveelheid wild dat we vanaf onze veranda spotten. Of beter gezegd: Tom Collins begint luidkeels te blaffen,
en als we kijken spotten we de herten, reeën, hazen en konijnen langs de bosrand, en een enkele keer zelfs in onze achtertuin.
Meestal in de late avond of vroege ochtend, maar soms ook gewoon in de middag. En we zijn toch ook steeds weer geschokt wanneer
we worden opgeschrikt door de schoten van onze jagende buurtgenoten. Mis, zo hopen we dan...
We rijden een dagje naar Eymet, aan de Dropt rivier. Deze bastide is in de Middeleeuwen gesticht, als onderdeel van de
verdedigingslinie tegen de Engelsen. Merkwaardig, als je bedenkt dat 20% van de bewoners tegenwoordig Engels is...
Het is ook een van de weinige bastides met een echt kasteel, waarvan de donjon goed bewaard is gebleven.
Terwijl wij er waren was er een tentoonstelling van
Annie B waarbij we werden verrast door de kwaliteit van het tentoongestelde werk
en door de lage prijzen. En bij navraag bleek de kunstenares zelf aanwezig. Jammer genoeg hebben we in ons busje geen lege muren...
Het centrale plein, met de arcades aan twee zijdes, zou charmant en mooi zijn wanneer de geparkeerde auto's er niet stonden.
We drinken koffie aan de oever van de Dorpt, daarna gaan we boodschappen doen, in een ander dorp, want een supermarkt heeft het dorp met dik 2.500
inwoners niet.
De rest van de week vliegt voorbij met lange wandelingen, spelen met de hond, kokerellen, lezen en, jawel, werken aan
www.wijzijnerwegvan.nl - komt er een tweede leven van onze website?
|
|
FR Bourgougnaque