|
De vallende bladeren, de steeds meer opvallende paddenstoelen, het steeds vroeger invallende duister, de
steeds vaker vallende regen, alles wijst erop: de herfst is gevallen. Nu hebben wij niets tegen de herfst; alleen, we hoeven
er niet zo nodig bij te zijn...
Tijd dus, zo vinden wij, om de steven en de caravan zuidwaarts te richten. We laten België dan ook achter ons en arriveren in
Revin, een klein dorp aan de Maas, in de Franse Ardennen. Dat we de herfst hiermee nog niet achter ons hebben gelaten blijkt
al snel; daarvoor zullen we nog iets verder moeten!
Maar voorlopig zijn we toch weer in Frankrijk, en dat blijkt al zonneklaar als we een voet buiten de camping
zetten. Voor zover het oog reikt zien we langs de oevers van de Maas jeu-de-boules banen. Echt honderden!
Revin ligt ingeklemd tussen een tweetal Maas-bochten en de omliggende beboste heuvels van de Ardennen;
een mooi en typisch Frans dorp, met een lange geschiedenis. En wij kunnen weer wennen aan die typisch
Franse vriendelijkheid, zeker hier op het platteland. Echt iedereen, jong en oud, die je tegenkomt groet je, de bonjouren
en bonsoirs vliegen je om de oren!
En onze kuitspieren worden weer stevig aan de tand gevoeld. Ach, denken we maar, over enkele weken weten we niet meer beter.
Frankrijk. We zijn, ook hier, weer thuis.
|
