| |
Om half een hebben we een afspraak bij Rocket Repairs om onze auto te laten keuren.
We hebben dus tijd genoeg in de ochtendstond, kwart voor zeven dan maar, om nog een keertje
te genieten van de mooie kustlijn rondom Billy Light’s Point, samen met alle pelikanen, meeuwen en aalscholvers.
Op weg naar de garage passeren we één van die speciale objecten waar je razendsnel aan went,
maar die toch zo typisch Australisch zijn: een benzinepomp. Wat dit petrol station onderscheidt
van zijn Europese soortgenoten is het feit dat de brandstoftank bovengronds is, en dat tank en
pompen in één constructie zijn opgenomen, een gigantische container. Je kunt er lang niet
altijd alle soorten brandstof kopen; we zijn er nog nooit eentje tegengekomen die geen diesel verkocht, dus zitten wij goed!
Voordelen zijn prijs en flexibiliteit, nadelen zijn kwetsbaarheid en, laten we wel wezen,
ze zijn niet heel fraai. Vaak zijn ze veruit het goedkoopst; ook vandaag de reden waarom we er nog even voltanken.
Volgende halte is het waterpunt in Port Lincoln. Alle onze beschikbare flessen en containers
worden er gevuld. Nu hebben we 32 liter drinkwater aan boord, en 3 liter sodawater. Straks in de
supermarkt gaan we nog enkele flessen bronwater inslaan. Minimaal 40 liter drinkwater hebben we nodig om over de uitgestrekte Nullarbor Plain te rijden.
We arriveren voor safety inspecton bij Rocket Repairs. Wat te denken van die naam? Even een
vooroordeel - Australiërs zijn verzot op de overtreffende trap. Bijna elk dorp heeft wel van
iets de grootste - vaak van een ter plekke belangrijk object of dier als een mijnlamp, kreeft,
krokodil, banaan of een paar Uggs - zolang het maar groot is. Op de lijst van Australia’s Big Things
staan meer dan duizend objecten. En ook in de naamgeving van bedrijven worden termen als Grand,
Great, Delight, Elite en Best niet uit de weg gegaan.
Wij zijn benieuwd of onze associaties met een raket hier worden ingelost. Alle verwachtingen die
wij hebben worden echter in één klap overtroffen als we bij de receptie kennismaken met de 'waakhond'
van de garage, een grote superlieve hond die meteen vriendschap met ons sluit en niet meer van onze zijde wijkt.
Na een uurtje is alles goedgekeurd, de keuring betaald en hebben we afscheid genomen ven onze nieuwe
beste vriend - we kunnen er weer een jaartje tegen! En pijlsnel inderdaad. Het volgende geplande
garagebezoek zal zijn in Darwin, over een half jaartje, voor een periodieke beurt.
Omdat we opnieuw de 'wildernis' ingaan, vullen we onze voorraad etenswaren aan bij Coles,
één van de drie grote landelijke supermarkten (naast Woolworths ('Woolies') en Aldi).
En daarna wenden we onze steven op het Eyre schiereiland in plaats van zuid weer richting noordwest,
op weg naar West Australië, naar Ceduna, de laatste plaats van enige omvang voor de Nullarbor Plain,
de beroemde desolate vlakte van 200.000 km2 die we over moeten steken om in Perth te geraken.
Maar dat is niet voor vandaag. We rijden nog een uurtje naar Tooligie, een gehuchtje aan de Tod Highway, waar we zittenblijven op school.
Het gaat weer de goede kant op!
|
|
