| |
Nu we weten waar ze zich bevinden, kunnen we het niet laten om op onze weg naar het centrum
(en op de terugweg) even langs de vleermuizen te wandelen. Zo vaak krijg je tenslotte de kans niet om onze gevlerkte vliegers van nabij te bewonderen.
Natuurlijk wandelen we ook nog een keertje door de Botanische Tuin, om te zien hoe
onze waterlelie er vandaag bij drijft. De nieuwe knop is gaan bloeien - toch leuk
als de natuur zich aan de regels houdt, die de wetenschap heeft opgelegd...
En leuk, dat Adelaide zich zo steeds meer voor ons opent!
We bezoeken het Australian Space Discovery Center, waar we tijdens enkele lezingen inzicht
krijgen in het ruimtevaart programma van Australië. We krijgen ook een toelichting
over de hoeveelheid ruimterommel die nu al rond de aarde zwerft. We hadden geen idee.
Per jaar worden zo'n 250 satellieten de ruimte ingeschoten, en maar een beperkt
aantal valt terug op de aarde. De rest blijft in een baan rond de aarde zweven,
gaat uiteindelijk stuk en wordt daarna automatisch afval en - zeker op termijn - een probleem.
Behalve dat we dus van alles in zee dumpen, zijn we nu ook begonnen om de ruimte
met rommel te vervuilen.
Kijk maar eens, op
https://tarot.saberastro.com (Access as Guest)
Met veel vragen - en enkele antwoorden - verlaten we het interessante Space Museum en wenden ons naar het Migration Museum. Waar we horen over de mensenstromen uit het verleden, die Australië hebben gemaakt tot wat het nu is - een grote multiculturele smeltoven.
Langs de oevers van de Torrens rivier - en, jawel, de vleerhondenkolonie – keren we huiswaarts.
Morgen is er tenslotte weer een dag!
|
|
