| |
Venus Bay is een populaire strandbestemming vanuit Melbourne; gelegen tussen twee
toeristische parels (Wilsons Promontory en Phillip Island) groeit de populatie van 1000 inwoners
's zomers aan met duizenden toeristen.
We namen een kijkje bij de wetlands en het strand, die er in deze tijd van het jaar goeddeels verlaten bij liggen.
Onderweg zien we onze tweede wilde kangoeroe, die een tijdje langs onze bus hopt
en tenslotte de bush inhuppelt. Australië heeft geen gemis aan deze voor ons
bijzondere spring-in-het-velden, en het aantal doodgereden kangoeroes dat wij langs de kant van de weg
zien liggen zorgt er voor, dat we zelden de maximum snelheid van 110 km/uur rijden.
Niet alleen willen we écht geen dier omrijden, we hebben ook geen koeienvanger voorop onze Belle waardoor een
botsing met een roo van 50-60 kilo een flinke schade kan veroorzaken.
Maar goed, deze kangoeroe kan onze ontmoeting gelukkig navertellen.
De vorige keer dat we in dit land waren, hebben we een excursie gemaakt naar de pinguïns van
Phillip Island. Het is fantastisch om deze vogels na een dagje vissen 's avonds te zien thuis komen.
Sinds die tijd is een bezoek aan deze speciale dieren flink aan regels onderworpen
en lijkt alle spontaniteit uit de ontmoeting te zijn verdwenen. Reden waarom we
dit keer Phillip Island maar overslaan. Nou ja, overslaan... De pinguïn parade dan,
deze herinnering willen we graag zo laten. Maar we kunnen niet nalaten toch even het eiland op te rijden
en bezoeken Cowes, het toeristische hart aan de noordzijde van het eiland.
Wanneer we de bus even parkeren om de boulevard over te wandelen, worden we aangesproken door
de mevrouw waar we zojuist onze motorhome voor de deur hebben gezet.
Ze verblijft in het vakantieappartement met haar jarige vader.
We verwachten een verzoek om de bus elders te stallen - het is tenslotte een flinke blikvanger voor je terras - maar in plaats
daarvan vraagt ze waar we vandaan komen. Nadat we onze Nederlandse nationaliteit bekendmaken,
vertelt ze waarom ze ons aanspreekt. In Australië mag je namelijk niet aan de andere kant van de weg parkeren;
altijd de auto wegzetten aan de linkerkant. Er staan flinke boetes op. Ze adviseert ons om even verderop te keren en dan
mogen we wel de auto neerzetten waar hij nu staat. Kwestie van de neuzen dezelfde kant op zetten.
Weer wat geleerd!
We arriveren in Lang Lang, waar we enkele dagen willen verblijven, op de Showgrounds. Na een telefoontje met Sue,
komt een vriendelijke mevrouw ons ontvangen. We mogen meteen afrekenen; voor alle faciliteiten betalen we
omgerekend een 6-tal euros per dag. Er is geen stroom en er zijn geen douches.
De naam Lang Lang is waarschijnlijk afgeleid van het Aboriginal laang laang, wat 'veel rotsen' betekent.
Het dorp telt ongeveer 1.600 inwoners en is regionaal vooral bekend vanwege de rodeo, die elk jaar al sinds de jaren '40
op tweede paasdag wordt gehouden. Over drie dagen starten de voorbereidingen ervoor; tot die tijd mogen we blijven.
Niet dat we zouden overwegen om het dierenleed van een rodeo te gaan bekijken.
We wandelen een keertje (of twee) door het dorp, verwonderen ons over het feit dat bepaalde
winkeltjes hier kunnen bestaan, worden 's avonds onderhouden door honderden kaketoes
die op het grasveld achter ons hun diner bij elkaar scharrelen.
Ook dit is Australië.
|
|
