| |
Na een rustige vorige week waren we vast van plan om deze week de omgeving te gaan verkennen.
Dus niet... De hele week speelt de griep ons parten.
Wat ons tot nu toe opvalt, is de hartelijke benadering van iedereen die we ook maar ergens tegenkomen.
De man achter de balie van de supermarkt, die ons vraagt: 'Hello, how is your day going so far?'
en dan geleund over zijn kassa met belangstelling ons antwoord afwacht.
Een karakter, zo weggelopen van een filmset - die lopen hier gewoon rond - (grote grijze baard, geelgrijze snor, pretoogjes,
korte broek, breedgerande hoed die zijn jonge jaren in de vorige eeuw doorbracht), die naast ons
in de winkelschappen iets van zijn gading poogt te vinden, ons twee opmerkt en zonder omwegen op ons afstapt:
'May I wish you a bloody good Christmas!'.
Of de jongen die ons voorbijfietst, terwijl wij op een bankje langs aan het water zitten, nog eens omkijkt
en ons 'Have a nice afternoon' toeroept. Ja, zo leuk kan het zijn.
Doet ons denken aan de Canadese dame die we spraken op de luchthaven. Toen ze begreep dat we naar Australië gingen voor langere tijd,
liet ze dit even tot zich doordringen, ze had er zelf een jaar gewoond.
Toen boog ze zich naar ons toe, keek ons indringend aan, en sprak langzaam deze woorden, let ter greep voor let ter greep: 'You lu cky lu cky lu cky people!'
Griep of geen griep, wij zijn in Australië!
|
|
25-31 Newcastle
