We maken een klein uitstapje vandaag, naar Algarrobo. Net als Torrox is het een klein, wit en tegen een heuvel aangevlijd stadje waar het aangenaam rondkijken is.
Als we arriveren wordt juist een vijftal ezels losgelaten langs de Melión rivier, en dat vieren ze met onstuimig galloperen.
We beklimmen de trap naar de hemel maar vinden bovenaan slechts een kerkhof, fraaie vergezichten, een mooi verzorgde tuin en een kerkje.
We rijden terug naar de kust, naar Algarrobo Costa. Langs de boulevard klinken Nederlandse liederen, en na even speuren vinden we de bron: een Nederlands café! We geven het eerlijk toe: niet helemaal een onvervalst genoegen...