Het wordt druk, op de camping. Bijna alle huisjes - en dat zijn er veel! - zijn verhuurd aan Spanjaarden die samen met vrienden en familie afscheid willen nemen van het oude jaar. Wij kijken 's avonds onder het genot van een bbq naar 'En nu naar Bed', een oude Annie M.G. Schmidt musical met een jonge Frans Halsema en Jenny Arean in de hoofdrol. En met het indertijd tot hit uitgegroeide liedje Vluchten kan niet meer.
En een kwartier voor middernacht nemen we een fles bubbels en twee glazen en kuieren we naar het strand. Om klokslag twaalf proosten we. Op het nieuwe jaar en nieuwe avonturen. En dat er nog veel jaren mogen volgen.
Op de boulevard blijft het rustig. Heel in de verte zien we een enkele vuurpijl, en enkele eenzame wandelaars laten alweer voor het eerst dit jaar de hond uit.
Als we na een uurtje terugkeren op de camping is het rond enkele huisjes nog een komen en gaan van mensen, er klinkt muziek en er wordt gelachen. Maar het overgrote deel lijkt zich al te hebben teruggetrokken om uitgerust aan het nieuwe jaar te beginnen...