Na 2 dagen vertrokken onze gidsen weer richting Nederland, en wij zouden we afzetten op het Centraal Station.
Tenminste, dat wilden we! De slagboom was echter afgesloten en reageerde niet om de ons ter beschikking gestelde slagboomsleutel! Na even foeteren en proberen bedachten we opeens dat de camping de middagrustregel hanteerde: tussen 12:30 en 14:30 kwam er niemand op of af! Gelukkig was er iemand op de receptie (de hele staf zat aan de Sauerkraut mit Schinken of zo) en na enige overreding wilde een medewerker bij hoge uitzondering (en dat het echt niet meer voor mag komen) de slagboom voor ons openen.

Deze verplichte middagrust werd blijkbaar toch nogal eens verstoord, waarbij ook zonder gebruik van de automobiel moeiteloos een ergerlijk lawaainiveau werd bereikt, en nog wel pal naast de receptie van de camping! Hun eigen middagrust kwam daarmee in het geding!
Dus, nieuwe campingregel (we vermoeden nummer 2658 of zo):
Tussen één en drie uur 's middags én op zon- en feestdagen mag er op de camping geen glas in de glasbakken worden gedeponeerd !
Opgemerkt wordt dat zaterdag dus nog wél mag. En ook wordt niet gerept over de periode van 10 uur 's avonds tot 7 uur in de ochtend. We verwachten dan ook elke dag campingregel 2834: het is verboden tussen 22:00 en 07:00 glas in de glasbak te deponeren.
En mocht het afvoeren van glas dan nóg geluidsoverlast tot gevolg hebben, dan verwachten we draconische regelgeving. Glas mag dan enkel nog op donderdag tussen 10:30 en 11:00 worden aangeboden aan de glasbak, dat alles onder scherp toezicht van een naast de glasbak geplaatste campingmedewerker, onder het principe Ordning Muss Sein.

Overigens, voor diegenen onder onze lezers die menen dat dit onder de noemer 'typisch Duits' kan worden gerangschikt, moeten we toch een kanttekening plaatsen. Ook in een aantal andere landen is een dergelijke regeldrift op campings niet uitgesloten. Waarbij we helaas vooral aan België en Nederland denken…
In de spaarzame vrije tijd die ons rest terwijl we de campingregels naleven bekijken we Berlijn.
Wij wandelen er slechts een week of twee rond, en dat blijkt in elk geval veel te kort. Behalve een uitgebreide lijst met dingen die we zagen kunnen we een nog veel uitgebreidere lijst maken van dingen die we (nog) niet hebben gezien. Maar voor dat overzicht verwijzen wij de lezer naar de toekomt, wanneer dan ook, als we Berlijn nog eens herbezoeken.