We beginnen dit avontuur van drie caravanbanden: twee in gebruik en eentje als reserve. En onze caravan heeft lichtmetalen velgen, behalve ons reservewiel.
De trouwe lezer weet natuurlijk nog dat wij enkele weken geleden, in Stuhr, een lekke band hadden en toen het reservewiel hebben opgelegd. Sindsdien rijden we dus met één gewone velg en één lichtmetalen velg rond - de andere lichtmetalen velg was gedegradeerd tot reservewiel.

We gingen van Warschau op weg naar Berlijn, met nog een tussenstop in Baranowo. En Mieke maakte net een opmerking dat reizen met ons busje toch een stuk minder gebeurtenisvol was dan voorheen met de Saab toen we gepasseerd werden door een vrachtauto die claxonneerde en met zijn lichten knipperde. Dus wij direct de combinatie langs de kant gezet om te kijken wat er aan de hand was. We hadden een lekke band! En die was al aardig stuk gereden… We reden dus toch maar enkele honderden meters verder op de lekke band omdat daar een industrieterrein was - dat stond een stuk veiliger dan langs de drukke smalle weg. En gelukkig vonden we op dat industrieterrein een garage waar ze wel even tijd hadden om het reservewiel eronder te zetten. Daarna vonden we de band wel wat slapjes ogen; de bandenspanning werd dus nog even gecontroleerd maar die was prima. Verbeelding, van ons - we reden verder naar de camping in Baranowo, een kleine honderd kilometer verderop.
Om bij aankomst aldaar te constateren dat de band wéér bijna was leeggelopen! Zaten we met twéé kapotte banden! Enkel het reservewiel was nog heel!
De volgende ochtend reden we dus eerst langs de bandenspecialist. De ene band moest worden vervangen, en de leeggelopen band werd voor de tweede keer - dat was in Stuhr ook al gebeurd - gecontroleerd.
Wij gingen een half uurtje internetten in het winkelcentrum tegenover de bandenspecialist, en bij terugkeer kregen we te horen dat de ene band was vervangen en bij de andere echt geen lekje viel te bespeuren. Terwijl hij nu al twee keer was leeggelopen!
We reden terug naar de camping en zetten de nieuwe band eronder. Het reservewiel lieten we eronder zitten, want die reeds twee keer leeggelopen band vertrouwden we dus echt niet meer!
Daarna reden we welgemoed richting Berlijn. Voordat we de grens overstaken gooiden we eerst de tank nog even vol met onze laatste zloty's. We hadden net afgerekend en Mieke liep nog even een controleronde rond de combinatie. Om te constateren dat onze vanochtend nieuw aangeschafte band bijna op de velg stond!
We vroegen bij het pomppersoneel naar de dichtstbijzijnde garage en werden verwezen naar de overkant van de weg waar een reusachtige vrachtwagengarage bleek te huizen.
Daar was men druk-druk-druk, maar na enig aandringen werd er een monteur gevonden die wel even naar ons probleem wilde kijken. De caravan werd omhoog gekrikt en het wiel losgeschroefd , opnieuw opgepompt en verdween daarna met velg en al in een enorme ton met water, waarin normaal blijkbaar vrachtwagenbanden ronddreven. En al snel werd het euvel zichtbaar: de velg was lek!!
Dat was de reden waarom de band in Stuhr was leeggelopen. En gisteren, bij de bandenspecialist in Baranowo, waren de velgen omgewisseld zodat de nieuwe band op de lekke velg zat! En zodoende opnieuw was leeggelopen!
Voor nu werd het probleem opgelost door een binnenband in de tubeless te leggen. En konden we onze weg vervolgen naar Berlijn.
Ons derde verblijf in Polen. En voor ons is één ding zeker. De vierde keer komt ook wel weer. Ooit. Denken we, tenminste. Zeker weten!