Vosu ligt aan de Golf van Finland tussen Tallinn en de Russische grens, net iets noordelijker dan Tallinn en zelfs nog iets hoger dan Oslo. De huizen zijn veelal van hout, de wegen vaak niet verhard, de tuinen ruim en bebost, de bushokjes beschut en overdekt. We hadden hier echt het gevoel dat de Noordpool vlakbij was en verwachtten elk moment overstekende rendieren te moeten ontwijken. Die gewaarwording werd nog versterkt door dat de Oostzee zich helemaal niet als een echte zee gedroeg; de kabbelende golven en zelfs het strand wekten meer de indruk van een uit de kluiten gewassen meer dan een machtige oceaan. En op een of andere wijze hing er in Vosu een geladen atmosfeer. Niet veroorzaakt doordat de mensen onvriendelijk waren; de hele natuur leek aan te kondigen dat er iets ging gebeuren.
De volgende dag was het gevoel verdwenen. Zenuwen? Beetje overspannen? Wij? Echt niet!
Om de spanning er nog een beetje in te houden lazen we dat er in Estland nog meer dan 100 wolven, 700 lynxen en 500 bruine beren rondwandelen. Dan loop je toch weer met een heel ander gevoel door de bossen te struinen en nemen de bemoste stenen en boomstronken opeens dreigendere vormen aan!

We bezochten Palmse, een oude heerlijkheid die in de 13de eeuw met de omliggende dorpen werd geschonken aan een nonnenklooster. Op het einde van de 18de eeuw werd het nu nog aanwezige en enkele decennia geleden opnieuw ingericht landhuis gebouwd, wat lange tijd bewoond werd door de familie Von der Pahlen.
Jammer genoeg was de inrichting niet echt authentiek dus konden we niet het wel en wee en andere belevenissen van de familie aflezen in schilderijen, trofeeën en andere parafernalia. Dat is namelijk onze favoriete bezigheid tijdens dit soort bezichtigingen: de familiegeschiedenis tot leven proberen te wekken: wie had aan de oorsprong gestaan, wie waren de zwarte schapen, wie hadden aan het familiefortuin toegevoegd, hoe vaak was die gozer nu eigenlijk getrouwd geweest, kijk, dit stel is kinderloos gebleven dus hier gaat het familiebezit over naar deze neef enzovoort etcetera undsoweiter.

Nu hadden we iets van "mwa, mooie meubels zeg".