wijzijnerwegvan
in week 35...

Op onze dwaaltochten door de omgeving komen we vaak door een van de talloze kleine dorpjes die over de vallei verspreid liggen. Enkele mooi opgeknapte woningen door en voor pensionados, een paar huizen waarin het verval al zover is voortgeschreden dat opknappen geen optie meer lijkt (en die af en toe nog bewoond blijken), een pensionnetje, posada op z'n Spaans, en uiteraard de oorspronkelijke bestaansreden van het dorpje, enkele verspreid liggende boerderijtjes. Meer dan een tiental koeien lijken de stallen nooit te kunnen huisvesten, en in elk dorp neemt de gemeenschappelijke drenkplaats een vooraanstaande plaats in. Het gras wordt, deels door de steilte, vaak nog met de hand gemaaid. Natuurlijk is in elk dorpje op z'n minst een uit de kluiten gewassen kapelletje te bewonderen.