wijzijnerwegvan
in week 51...

Op weg naar de boulevard ontmoeten we de podadores de palmeras ofwel de palmsnoeiers. In Spanje groeien 60 verschillende soorten palmbomen - er bestaan 2.800 soorten - die elk jaar moeten worden gesnoeid en dat is een vak apart. Met stalen banden wordt de boom beklommen. Het snoeimes is loodzwaar en moet altijd boven het hoofd worden gebruikt, uren achtereen. En sommige palmen, zoals de Washingtonia, worden wel 40 meter hoog!
Bovendien moet het snoeien zeer nauwkeurig gebeuren. Anders dan andere bomen heeft de palm namelijk niet het vermogen om beschadigingen te herstellen; even er langs hakken en de boom is blijvend gehavend...
We hebben wifi op deze camping; zelfs in de caravan. Maar de kwaliteit is slecht en de verbinding erg traag. Dus gaan we af en toe een uurtje internetten in de studiezaal van de plaatselijke bibliotheek. Zeker na vijven is het er druk met studerende kinderen die zich weinig aantrekken van het stiltegebod. En met name één van de bibliothecaressen ergert zich daar groen en geel aan; steeds als het aantal decibels uit de hand dreigt te lopen, klinkt er een nijdig 'Sssssssssssstttt' door de zaal. Twee minuten blijft het dan stil, daarna stijgt het geluidsniveau weer naar een onacceptabel volume en worden de aanwezigen vol ongenoegen wederom tot stilte gemaand met een gebiedend 'Ssssssssstttt' Elke vijf minuten, en ze blijft het onvermoeibaar volhouden. We worden er stil van.
Op zaterdag bezoeken we Vila Seca. Het 12-eeuwse kasteel, wat in de 17e eeuw in het bezit geraakt van een Hollandse ambassadeur die in het dorp een brandewijnstokerij gaat beginnen, is helaas niet te bezoeken.
Ook Cambrils heeft zijn bedevaart, en het centrum ervan is de kerk van de Ermita Verge del Cami. Wanneer we langsrijden is de mis net afgelopen, dus treffen we het kerkgebouw open. We maken gebruik van de gelegenheid om er eens binnen te kijken.
We rijden daarna naar L'Hospitalet de l'Infant, waar de markt aan zee elke zondag bezit neemt van de boulevard. We bekijken de aangeboden koopwaar en schaffen een waterpompje aan voor de grote flessen drinkwater die we per 5 of 8 liter kopen.
Daarna wandelen we weg van de markt langs de kust naar het zuiden, waar we een nu bijna verlaten naturistencamping vinden. We proberen een trap naar de top van de kliffen te bereiken, maar we kunnen niet verder; een stuk van de steile wand is ingestort en de grote rotsblokken vormen een ondoordringbare barrière. We nemen dus dezelfde weg terug. Bij hoge uitzondering...