wijzijnerwegvan
in week 47...

Er waart deze week een koude, gure wind rond, die de temperatuur onder de 12 graden houdt en een passende entourage vormt voor de oorontsteking waar Jan deze week last van heeft. Helemaal compleet wordt het op maandag, als de regen de hele dag met bakken uit de hemel valt. Op zo'n dag besef je toch weer wat een weelde het is, het overwinterklimaat. We trekken de stoute schoenen en de regenjassen aan en trotseren de elementen met een wandeling (een korte, dat wel). We zien het regenwater woest stromen over de boulevard en horen de golven bulderen op het strand en de meeuwen hun welhaast atonale kreten slaken. Opgefrist maar nat, spoeden we ons op onze badslippers en laarzen terug naar de caravan, toch weer mooi! Kijk, ook daarom overwinter je!
Mieke wandelt bijna elke dag wel even naar de vissershaven, tegen half vijf, als de boten met de dagvangst binnenvaren. En ze is niet de enige die daar naar uitkijkt; zoals overal wordt ook de haven van Cambrils bevolkt door een aantal poezen dat graag een visje van de vangst meepikt! En als de vissers op zondag niet uitvaren, is er altijd wel iemand te vinden als Mieke, die ze dan speciaal even gaat voeren...
Intussen gaat het snoeien van de moerbeibomen op de camping nog steeds door; er schijnt nu zelfs haast bij te zijn, want ook op zondag wordt er onverdroten doorgesnoeid.
En de wintercamping in Cambils heeft een dynamisch en internationaal karakter: onze Belgische, Franse en Duitse buren vertrekken allemaal op vrijdagochtend; dezelfde middag krijgen we er een Zweedse camper voor terug.