wijzijnerwegvan
in week 41...

Het tapwater dat op de camping in Cambrils uit de kranen sijpelt, wordt door ons direct afgekeurd voor menselijke consumptie. We vermoeden dat het kalk is, wat de troebele vloeistof een bijna witte kleur geeft. Bij ons eerstvolgende bezoek aan een supermarkt slaan we dan ook meteen maar 115 liter drinkwater in...
Op woensdag bezoeken we de weekmarkt in het centrum van Cambrils. Het is er druk, voornamelijk met lokalen, al zien we ook een enkele toerist rondwaren tussen de koopwaren.
En op woensdag zijn we 3333 dagen onderweg. Niet echt een jubileum, maar toch, een heel mooi aantal. Op naar de tien jaar!
We raken deze week niet uitgekeken op de vissers. Elke middag tegen half vijf arriveren ze in de haven; na een dag op volle zee moeten ze moe, koud en nat zijn, maar gehuld in grote laarzen en ruime regenpakken (of zijn het hier visserspakken?) lijkt hun energie amper aangesproken: opgewekt kletsend en over en weer roepend sorteren ze de vis, laden de resulterende volle kratten op de handkar die naar de visafslag wordt getrokken en spuiten daarna welgemoed het scheepsdek weer schoon; klaar voor een nieuwe dag, morgen...
We hebben al een tijd lang problemen met onze koelvriescombinatie. De diepvries vriest prima, maar de koelkast koelt een stuk minder. Wel wordt een flinke hoeveelheid water geproduceerd; elke dag halen we toch wel een kwart liter uit de groentebak!
In week 37 meldden we voor het laatst dat de netbook van Mieke opstandig aan het worden was en deze week is het opnieuw een aantal keren raak. De vaste schijf lijkt langzaam maar zeker zijn ondergang tegemoet te gaan, hoewel we de boel steeds weer aan de praat kunnen krijgen. Voorlopig verhogen we de back-up frequentie maar naar dagelijks.
Dit weekeinde zijn er in het Parc des Pescadores wijnfeesten, de Pais del Vi. Wijn proeven, tapas eten en kinderspelletjes moeten het hele gezin aanlokken en het is er aardig druk als wij even aanlopen.