wijzijnerwegvan
in week 40...

Camping La Franqui in het gelijknamige dorpje ligt midden in de duinen en de beleving wordt dan ook vooral bepaald door het losse zand... Wat dat betreft vinden we het niet erg om na een dag alweer verder te moeten.
We verlaten Frankrijk en rijden Spanje binnen, op weg naar Calonge. We slaan onze tenten voor één nachtje op op camping Internacional, een steile terrassencamping met veel voorzieningen en landgenoten.
Als we de caravan na wat moeizaam manoeuvreren op zijn plek hebben, trekken we onze wandelschoenen aan en gaan op weg naar Playa d'Aro, een levendige en op toeristen georiënteerde badplaats. We spelen even met de gedachte om in deze voor ons onbekende omgeving een tijdje te blijven, maar besluiten om toch de volgende dag al verder zuidwaarts te trekken.
De snelwegen rondom Barcelona hebben samen met de Franse Route du Soleil rondom Lyon een slechte reputatie, onder overwinteraars. Iedereen kent wel iemand die daar is beroofd! En wij kennen er zelfs meerdere. De nieuwste truc om je tot stoppen te dwingen is om onder het rijden een ei tegen je voorruit te smijten. Als je dan - en dat doe je bijna automatisch - de ruitenwissers aanzet, verandert de hele voorruit in een ondoorzichtige brij waardoor je wel met je auto aan de kant móet...
Gelukkig passeren we de gevarenzone zonder incidenten en arriveren we welgemoed in Cambrils. Daar vinden we camping La Llosa, op 200 meter van het strand en een krappe kilometer van de vissershaven en het stadscentrum. De camping ligt op een hoogvlakte - al is dat hoog wel erg relatief; een meter of veertig boven zeeniveau - en vanaf de buitenrand heb je een fraai uitzicht waar je zelfs zee, strand en boulevard kunt ontwaren, weliswaar tussen de gebouwen door. Helaas zijn de randstandplaatsen allemaal bezet; we wringen ons zonder kleerscheuren onder de lage moerbeiboomtakken door in een ander zonnig plekje, het past allemaal maar net.
Als Mieke de volgende ochtend een ommetje over het terrein maakt, ontdekt ze dat maar liefst twee van de riante uitzichtplekken zijn vrijgekomen! Wij twijfelen niet lang, pakken ons hele boeltje weer in en verhuizen naar de zeezijde!
Aan het strand loopt het seizoen ten einde en worden de eerste xiringuitos, strandtentjes, alweer afgebroken. In het weekeinde zien we nog veel gasten uit Barcelona, Reus en Tarragona, ook op de camping, maar door de week wordt traag maar gestaag de winterslaap ingezet. Alleen bij de haven is het druk, zeker tegen half vijf, als de vissersvloot met de dagvangst komt binnenvaren.
We zijn weer in Spanje en dat is te merken: we zien weer veel zwerfkatten. Op vrijdag is het Werelddierendag en we merken tot ons genoegen dat er op de diverse kattenvoerplekken die dag wat extra's ligt.
Als we bij de supermarkt aan het winkelen slaan, zien we een enorme stortbui aaankomen. Al gauw gutst het hemelwater door de straten, maar na tien minuten is de bui alweer voorbij en binnen de kortste keren is al het regenwater verdwenen, alsof er helemaal niets gevallen is. Mooi weer, hoor!