wijzijnerwegvan
in week 32...

Zoals meestal in Frankrijk benadert de Notre Dame kerk in Caussade een klein religieus museumpje, en we spenderen een half uurtje aan de tentoongestelde objecten. Daarna wandelen we naar het 'Office de Tourisme', altijd een bron van informatie, plattegronden en programma's van lokale festiviteiten. We vinden er een boekje met een wandeling die we willen maken, echter, het gidsje kost 5 euro, een beetje veel voor de routebeschrijving van één tochtje. Dat vindt de medewerker die ons te woord staat blijkbaar ook, en hij biedt aan om de pagina met de wandeling even onder het kopieerapparaat te leggen. We maken graag gebruik van het aanbod. Als hij ons vervolgens het blaadje overhandigt, vraagt hij 5 euro voor de bewezen diensten... Wanneer we hem verbaasd aankijken, biedt hij zijn excuses aan. We weten niet wat hij nou eigenlijk met deze aktie voorhad.
Die dinsdag is er 's avonds op het plein naast de bibliotheek een theatervoorstelling in het kader van het driedaagse Feydeau festival. Ondanks dreigende donkere luchten vervoegen we ons, bewapend met paraplu en regenjas, om half negen op het pleintje. Waar we op een aan een lantaarnpaal bevestigd A4-tje lezen, dat de voorstelling van vanavond vanwege het dreigende onweer is verplaatst naar komende vrijdag.
Op donderdag is de tweede uitvoering van het festival gepland, wat nu dus de eerste avondvoorstelling wordt. Opnieuw begeven we ons naar het pleintje, ditmaal zonder plu of jas. We vinden nog twee vrije zitplaatsen; veel inwoners, zo merken we, houden maar liefst een hele rij stoelen bezet voor familie, buren, vrienden of anderszins gerelateerde personen. We worden vergast op La Demande en Mariage van Tchekhov, gevolgd door Les Boulingrins van De Courteline. Het spelniveau vinden we verrassend hoog; een alleszins aangename avond.
Na afloop blijkt de naast het plein gelegen expositieruimte te zijn opengesteld, met een speciale tentoonstelling van alle tijdens het Défilé des Chapeaux du Concours International geshowde hoeden, een feest van herkenning.
Dan is het alweer vrijdagavond, en tijd voor de 'openingsavond' van het theaterfestival. Ditmaal worden twee komische eenakters opgevoerd, die zich afspelen tijdens het begin van de twintigste eeuw, afgewisseld met enkele operettearia's. Het spel is wederom voortreffelijk, en we amuseren ons kostelijk. Vreemd dat we verder slechts één stel van onze kampeergenoten in het publiek opmerken.
Als we de volgende dag een wandeling door het Parc de la Lère maken, ontdekken we dat de modelbouwvereniging Les Modelistes hier de miniaturen test; er is een vliegveldje voor de modelbouwvliegtuigen, en één van de 'viskuilen' wordt gebruikt voor de op afstand bestuurbare zeilboten, motorboten, speedboten en vliegtuigboten. We zetten ons op een omgevallen betonnen elektriciteitsmast om van het schouwspel te genieten als één van de modelbootbestuurders opstaat, zich naar zijn auto begeeft en een abrikozentaart tevoorschijn haalt, waarvan hij alle aanwezige clubgenoten trakteert; we vermoeden dat hij jarig is. Als hij vervolgens op ons toeloopt en het vruchtengebak presenteert, zeggen we geen nee, maar feliciteren we hem van harte! Het smaakt ons voortreffelijk!
Die avond bezoeken we voor de derde en laatste avond het theaterfestival. We zitten nu bijna vooraan, de avond is zwoel en helder, het stuk Les Surprises du Divorce van De Bisson is erg leuk en wordt werkelijk excellent door de acteurs ten tonele gebracht.
En op zondag bezoeken we de Franse rommelmarkt, de brocante. Hoe het kan verkeren; vroeger lieten we dit soort evenementen steevast links liggen en nu zoeken we deze graag op; we verrmaken ons enorm met het ontwaren van gewone, ongewone en buitengewone voorwerpen en hebben best zin er eens een woning mee in te richten. Voor een ander dan wel...