wijzijnerwegvan
in week 24...

Tijdens onze wandelingen door de omgeving passeren we regelmatig de scheepswerf. Als we de vaartuigen tellen die in de gigantische werkplaats en het belendende erf voor reparatie of onderhoud liggen, lijkt het ons een goed lopend bedrijf. Wat opvalt is dat op veel boten in de werf nog steeds de eigenaars wonen; veelvuldig zien we zonnende dames of een verveeld opkijkende hond op het dek van de in blokken rustende vaartuigen. Zouden die ook kampeergeld moeten betalen, hier?
Tijdens een gesprek met onze Engelse buren horen we dat ze van hun kinderen slechts vijf weken op vakantie mogen, en niet langer. Want wie moet er anders op de kleinkinderen passen?
Je neemt twee uit de kluiten gewassen roeiboten en plaatst in elke vaartuig een tiental roeiers. Achterop elke boot maak je een platform, en daarop laat je een stoere vent plaatsnemen die je een schild en een paal in handen stopt. Dan laat je de beide boten zo snel mogelijk op elkaar afroeien, terwijl de twee waaghalzen op de platformen elkaar het water in proberen te stoten. En er is weer een mooi kijkspektakel geboren. Dat vinden wij in ieder geval wel, als we toevallig langs de Hérault rivier wandelen en het evenement tegen het lijf lopen. Spannend, hoor! Al vinden we het tegen half zeven wel een beetje fris worden om een bad in de rivier te riskeren...
Op dezelfde dag is het in het Parc de Belle Isle, ook langs de Hérault rivier, Weekend Americain. En daarbij komen alle sterotype Amerikaanse zaken aan bod. Wat ons betreft stelen de zeer fraai gedecoreerde trikes de show; verder vergapen we ons aan indianen en cowboys (stuntrijden te paard), lijndansen (hé, die zagen we toch al eerder...), een markt (gericht op de motorrijders, met veel leer) en natuurlijk enkele bands die - hoe kan het anders - ons trakteren op onvervalste country muziek. Yipeeyayeeeee!