wijzijnerwegvan
in week 21...

Het is Tweede Pinksterdag, en de drukte van de afgelopen week ebt weg als de meeste toeristen weer moeten gaan werken. We lezen in de evenementenkalender dat er vandaag aan de kades van Cap d'Agde een Braziliaanse show gaat worden opgevoerd en aangemoedigd door het aangename weer begeven we ons welgemoed op weg naar de haven. Waar we een platformpje vinden waarop drie dames met meer enthousiasme dan vaardigheid tien minuutjes dansen op een vurig ritme geproduceerd door een negental muzikanten. Daarna vertrekken ze, breeduit lachend, heupwiegend en schuifelend op de muziek. Op zoek naar een nieuw publiek om zo ook elders op de kades die Zuid-Amerikaanse sfeer te creëren.
De volgende dag krijgen we een bezoeker van een bedrijf dat ons laatstelijk in Noorwegen heeft gevisiteerd. Meneer is inspecteur van de ACSI, een organisatie die een campinggids uitgeeft, en wil graag onze mening horen over de camping. Nou, die hebben we wel: we vinden het een prima plek! Goed sanitair, op loopafstand van winkels, stad en stranden, gratis en snelle wifi en een receptie bemand door zeer vriendelijke en behulpzame mensen; onze voornaamste eisen scoren uitstekend.
Naast de camping ligt een rotonde, en aan die rotonde bevindt zich een groentekraam, pal naast de pizza-auto waar we al eerder over schreven. Die groentekraam was tot nu toe hermetisch gesloten, maar afgelopen week signaleerden wij er al enige schoonmakende activiteiten. En vanaf deze week is de nering geopend: Chez Carla of, zoals een tweede bord beweert, Chez Jo, staat klaar om in al onze groentewensen te voorzien. Zolang die lokaal worden geproduceerd. En een koeling, nee, die hebben ze niet. En de prijzen liggen beduidend hoger dan die van de enkele honderden meters verderop gelegen Lidl. Dus nee, wij zullen hier geen vaste afnemers gaan worden ...
Het weer is deze week onstuimig; veel wind en nog steeds temperaturen die een graad of 10 lager liggen dan normaal. Een blik op de Europese weerkaart alsmede de verhalen van uit andere streken arriverende kampeerders, houden ons toch in Agde. Het mag hier dan wat koeler zijn dan men gewend is, overal elders in Europa is het weer beduidend slechter!
Het driehoekige eiland Parc de Belle Isle wordt aan de ene kant begrensd door de Hérault rivier, aan een andere zijde door het Canal du Midi en aan de derde zijde door Le Canalet, een verbindingskanaal tussen het Canal du Midi en de Hérault rivier. Op het eiland resideert het Château Laurens, een oud herenhuis in verval, eigendom van de gemeente die kennelijk niet goed weet wat er mee aan te vangen. En waar Le Canalet het Canal du Midi ontmoet, ligt de befaamde ronde sluis, de enige sluis in deze vorm in het hele kanaal. Op weg erheen spotten we enkele jonge bevers in Le Canalet, en als we terug wandelen zien we juist hoe een aalscholver een enorme vis vangt. Om vervolgens minutenlang pogingen in het werk te stellen om die ook te verschalken; de hevig tegenstribbelende vis heeft daar duidelijk problemen mee en slaagt er zeker drie keer in om bijna te ontsnappen. Helaas voor hem wint de aalscholver de strijd...