wijzijnerwegvan
in week 40...

Ook deze week verblijft onze spiegelreflexcamera nog bij de reparateur. En dan blijft onze zakcamera toch achter, in kwaliteit.
Een hernieuwe poging om niet alleen geschikte, maar ook esthetisch verantwoorde schoenen aan te schaffen heeft eindelijk succes: ze zitten prima én ze zien er goed uit!
We kijken even niet, en opeens heeft de herfst toegeslagen! De bladeren beginnen te kleuren en overal in het bos schieten de paddenstoelen op. Mooie plaatjes, maar voor we het weten naakt de winter!
Op vrijdag parkeren we de auto bij winkelcentrum De Hovel in Goirle. We zijn juist uitgestapt, als pal naast ons busje een dame de macht over haar stuur verliest en pardoes, dwars door de afscheiding van heg en paaltjes, op de auto tegenover haar knalt. Vijf centimeter naar links en ze had ons busje geraakt, vijftien seconden eerder en Mieke had daar nog gestaan... Gelukkig komt iedereen verder met de schrik vrij. Tesamen met enkele passanten ontzetten we de auto, maken schadefoto's voor de betrokkenen, en vervolgen onze weg.
We rijden met Huub naar Westkapelle, waar de moeder van onze alweer decennia geleden overleden vriend haar verjaardag viert. Vijfentachtig alweer, waar blijft de tijd! Er volgt een gezellig feest in Brasserie 'De Tijd'. We treffen oude vrienden en eindigen als vanouds - in de kroeg tot ver na de officiële sluitingstijd. De eigenaar vindt het wel gezellig, en komt erbij zitten. Ook als vanouds, al kennen wij de man deze keer niet.
En de volgende dag hernieuwen we de band met een oude en zeer gewaardeerde metgezel op veel van onze reizen: de zee. Het vertrouwde geluid van de branding, het lichtspel van de zon op het water, de altijd aanwezige wind, het opwaaiende zand, de zilte geur en de desolate roep van één van de honderden aanwezige zeemeeuwen; een combinatie die ons blijft boeien! En de warme chocolademelk met rum en slagroom op het terras van één van de vele strandpaviljoenen zet de puntjes op de i. Het strand is één van de weinige plekken, waar mensen niet alleen komen om iets te doen, maar ook gewoon om te zijn...