wijzijnerwegvan
in week 51...

Zoals de meeste campings in het warme zuiden wordt ook deze camping druk bezocht door zwerfkatten. Afhankelijk van hun ervaringen tijdens eerdere ontmoetingen met mensen laten sommige zich welwillend aanhalen of kruipen zelfs op je schoot als je even gaat zitten, terwijl andere de kuierlatten nemen als je ook maar naar ze wijst. De hier residerende katten zijn overwegend erg mager en een aantal is besmet met niesziekte. Ook al omdat de camping vanaf deze week een maand lang de poorten zal gaan sluiten, voeren we tweemaal daags. En al na twee dagen zitten ze precies op voedertijd op en nabij het caravantrapje vragend naar binnen te kijken. De camping wordt leger en leger. En van twee poezen stijgt de populatie al snel naar acht - plus een zwerfhond die noodgedwongen een speciale tactiek heeft ontwikkeld om ongestoord door intolerante katten zijn maaltijd te gebruiken: op veilige afstand slaat hij hen zolang gade tot hij kans ziet om de hele voederbak tussen de tanden geklemd mee te nemen naar een rustig plekje!
Een medewerkster van de camping gaat in de vroege ochtend rond en waarschuwt dat 'ze de bomen gaan spuiten'. Ze adviseert om de drogende was en alle voedsel op te bergen, maar heeft geen idee wat ze precies gaan doen. We ruimen ons boeltje dus maar op en sluiten alle ramen en deuren. Vier uur later gaan we boodschappen doen; geen spuitgast gezien.
Op donderdag laten we de beestenboel achter met gevulde eet- en drinkbakken als we verder reizen naar het zuiden, naar Oropesa del Mar.
Camping Didota bevindt zich pal aan zee, aan de rand van de nieuw aangelegde wijk Marina d'Or. De urbanización bestaat uit brede met palmbomen beplante lanen waaraan een 40-tal gigantische tien tot twaalf verdiepingen hoge appartementcomplexen staan. 's Zomers moet het hier een geanimeerde boel zijn, maar in december is hooguit één op de honderd flats bewoond. Slechts de campings - en binnen een straal van 500 meter zijn er een stuk of vijf geopend - zijn gevuld met overwinteraars, en in de plaatselijke supermercado hoor je meer Duits, Engels en Nederlands dan Spaans of Valenciaans.
Het vuilnis wordt verzameld in grote, groene rolcontainers, waarvan er om de 200 meter wel een tweetal staat. De dag erop waait het hard, erg hard, en een aantal containers slaat aan de wandel door de doorgaans lege lanen en straten. Een spookachtig en bevreemdend tafereel, als je zo'n afvalbak met een flinke vaart op je af ziet komen rijden... En bijna stuk voor stuk stranden ze aan het strand tegen een trottoir, waar ze meestal omwaaien. Gelukkig zijn ze overwegend leeg, want ook de eventuele inhoud valt dan ten prooi aan de wind.