wijzijnerwegvan
in week 45...

Roussillon is het dorp van het oker. De rotsen in de omgeving zijn doordrenkt met deze kleurstof waardoor ze in totaal achtien fraaie tinten kunnen aannemen, van gebroken wit via okergeel naar dieprood, afhankelijk van de overige aanwezige mineralen. Dit kleurrijke schouwspel trekt dagelijks, zelfs zo laat in het seizoen nog, honderden toeristen. Met Yvonne en Hans dwalen we een uurtje rond in een oude okergroeve en gaan daarna voor een versnapering naar het oude dorp. Het is echter 31 oktober, en op weg naar het terras staan we opeens oog in oog met de dood! We hopen op een verklede dorpsjongen... Als hij met snoepjes begint te strooien weten we het zeker; het is Halloween! Vergezeld van een schare doodse, lijkbleke, uitgemergelde en hologige bondgenoten worden onder grote hilariteit de winkeliers van het dorp bezocht voor een trick or treat.
Boven Apt torent de basiliek van Sainte Anne met als absolute blikvanger de patroonheilige in het goud pontificaal en metershoog op de koepel. Van binnen is de kerk typisch Romaans, met zware pilaren en kleine raampjes. De muurkalk schilfert door het vocht, en links en rechts geven verschillende kapellen de gelovigen gelegenheid om hun eigen merk God te aanbidden. In de funderingen van de kerk zijn onder elkaar twee cryptes uitgespaard, waar in vroeger tijden de overblijfselen van de patroonheiligen werden bewaard. Een nis afgeschermd met een zwaar maar roestig ijzeren traliewerk ligt vol met opgevouwen briefjes waar soms een enkel woord van te lezen is; de verlanglijstjes van de ware gelovigen.
Enkele dagen later staat er een fikse wind als we ons andermaal in Apt bevinden. Dolend door de oude straatjes en steegjes belanden we al snel weer in de winkelstraat - zo groot is het stadje tenslotte niet. Dan licht de wind van het twintig meter hoge dak een dakpan, die rakelings langs Mieke suist alvorens met een klap aan gruzelementen te spatten. Geschrokken slaan we het stof van ons af.
Op zaterdag lopen we nog een keertje over de markt; door de wind en de regen zijn er vandaag aanmerkelijk minder kooplieden en -lustigen. In de rivier langs de camping is het waterpeil deze week toch bijna een hele meter gestegen. Met een half oog taxeren we de diepte van de rivierbedding; het kan nog wel een paar daagjes regenen voor we elders een heenkomen moeten zoeken, zo schatten we.
En Yvonne en Hans nodigen ons op een Marokkaans avondje: couscous met salade, merguez en feta. We laten het ons goed smaken...