wijzijnerwegvan
in week 38...

Zon en regen wisselen zich af terwijl het steeds minder vanzelfsprekend wordt om buiten te dineren; de avonden vallen steeds vroeger, en daarmee ook de temnperatuur. Onze buren met autopech vernemen dat hun cabrio niet in Frankrijk kan worden gerepareerd. De alamrcentrale zal zorgen voor een vervangende auto, die de volgende dag 90 kilometer verderop moet worden afgehaald. Treinen rijden er niet, en de reistijden en aansluitingen om er met de bus te komen zijn amper te achterhalen, dus besluit onze buurman een taxi te nemen. Tja... Vier uur later, een leenauto rijker en bijna driehonderd (300!) euro aan taxikosten armer zien we de man weer terug.
We laten Rioz achter ons en reizen verder naar Dijon, de hoofdstad van de hertogen van Bourgondië. Langs de oevers van de Ouche slingert een fraaie promenade die wij volgen naar het centrum. Dit weekeinde zijn in het kader van het European Heritage Weekend een aantal gebouwen opengesteld die normaal voor het publiek niet toegankelijk zijn. In het oude hertogelijke paleis bezoeken we de werkkamer van de burgemeester en laven onze ogen aan de uitbundig bewerkte hertogelijke feest-, bal- en ontvangstzalen. Het Musée Magnin huisvest de privécollectie van Maurice en Jeanne Magnin; deze broer en zus verzamelden ruim 1500 werken uit de 16e tot de 19e eeuw. We staan even stil bij een Poussin en ook bij de ons nooit eerder opgemerkte Jean Claude Naigeon, maar verder zijn we snel klaar met de voornamelijk Franse oude meesters en en niet enorm onder de indruk van het gebodene.
We drentelen een tijdje over het Place de la Libération, voor de hoofdingang van het paleis, waar iedere Dijonaise vroeg of laat passeert, en genieten van de drukte.
De L'Essor tentoonstelling in het Palais des Ducs is samengesteld uit recent werk van naar wij vermoeden lokaal talent. Ons valt op dat veel schilders erg kien zijn op het herhalen van een succesformule: één bepaalde techniek en ook nog wel eens over één onderwerp... Gelukkig zien we ook voldoende werken waar het talent uit naar voren springt; het zit wel goed met de artistieke prestaties in Dijon.
Op de terugweg langs de winkels kunnen we met moeite een keuze maken uit het uitgebreide en kleurige assortiment Mosterd. Jazeker, in Dijon schrijf je dat met een hoofdletter! We zwichten uiteindelijk voor een zwarte bessen, een dragon en een honing balsamico...