wijzijnerwegvan
in week 32...

Het weer klaart deze week weer op en warme dagen wisselen zich af met flinke onweersbuien.
Uit alle informatiefolders en plattegronden die we bij de lokale Office de Tourismes in de ons omringende dorpen hebben verzameld concluderen we dat Saint Hippolyte, een twintigtal kilometers verderop gelegen, een bezienswaardig plaatsje moet zijn. Van de stadsmuur moeten fraaie slottorens resteren, verspreid door het dorp zijn bloemrijke fonteinen te bewonderen en de kerk is een mooi voorbeeld van de Romaanse bouwkunst in de Elzas, zo lezen wij. Reden genoeg voor een bezoekje. Zoals bij al deze Elzasser dorpjes is buiten de bebouwde kom een riant parkeerterrein aanwezig om de auto's van de toestromende toeristen te parkeren en hier gaan bij ons wat alarmlichtjes branden. Op het hele terrein staan namelijk zegge en schrijven zes auto's, waarvan er eentje gesierd wordt door een buitenlands nummerbord. Bovendien is er in geen velden of wegen een camper te zien. We zijn dus niet verrast als Saint Hippolyte niet geheel aan onze verwachtingen voldoet... We ontdekken geen enkele slottoren, de kerk is gesloten en van de drie fonteinen die we zien bestaan er twee uit een uit een muur stekend buisje waar vandaan een smal waterstraaltje in een gootje stroomt... Wow.
Het is dan ook nog vroeg als we de terugtocht aanvaarden, en als we Bergheim passeren besluiten we hier eens te stoppen. Wederom blijkt de parkeerplaats een goede graadmeter voor de bezienswaardigheid van de bestemming: het is er druk met chaotisch door elkaar rijdende auto's, en we ontwaren een stuk of wat campers. We lopen onder de oude stadspoort door waar Lack'Mi wordt herdacht. Deze deugniet laat zijn blote achterwerk zien aan zijn achtervolgers en staat symbool voor de 744 vluchtelingen die in de loop der jaren gebruik maakten van het sinds 1361 aan de stad verleende asielrecht. De bontgekleurde vakwerkhuizen, het heksenhuis, een synagoge (niet meer in gebruik; sinds de oorlog wonen hier geen Joden meer...) en een op een verhoging residerende kerk samen met alle rondslenterennde dagjesmensen zorgen voor een boeiend bezoek.
Op vrijdagmiddag gaat er een stormwaarschuwing over de camping. Overal om ons heen zien we kampeerders druk in de weer met het opruimen van luifels en voortenten, en het spannen van extra lijnen en overal worden extra haringen bijgezet. Tegen zessen wordt de lucht pikdonker en er trekt een fikse onweersbui over waarna de plassen in de voortent staan, maar daar blijft het gelukkig bij.