wijzijnerwegvan
in week 29...

Vroeger, zo'n 45 jaar geleden, deden we dat nog wel eens: met het hele gezin de auto in en dan een eindje gaan rijden. Het doel kon zijn de zee, Valkenburg of een grote speeltuin (zoals de Efteling in die tijd). En tegenwoordig, doordat we voortdurend in een nieuwe omgeving komen, hebben we die activiteit weer vaker op de agenda staan. Dus terwijl we op maandag gedrieën de bergen inrijden om de Route des Crêtes te volgen beginnen we weer onbewust koeien te tellen, automerken te spotten en andere indertijd beoefende bezigheden. Als we in Munster arriveren kunnen we een nieuwe activiteit aan het lijstje toevoegen: ooievaars turven. Het ziet hier werkelijk wit van de statige langpoten! De Route des Crêtes diende na de Eerste Wereldoorlog vooral een militair doel: de Duitsers mochten vanaf de grens geen troepenverplaatsingen kunnen waarnemen - reden waarvoor de weg altijd langs de westhellingen loopt. We zien onderweg fraaie vergezichten en verpozen even op Le Grand Ballon - het hoogste punt van 1424 meter - waar we op de top een mooi panoramapunt ontdekken. En nee, veel koeien hebben we niet kunnen tellen, op de bergweiden.
Riquewihr is een fraai wijnstadje dat hemelsbreed slechts een kilometer of drie van Kaysersberg ligt. Doordat er een berg tussen staat is de rijafstand echter een stuk groter! Het stadje bezit een heuse kerstwinkel, waar je al ronddwalend snel in de stemming komt voor kerstliederen en warme glühwein. Al besluiten we uiteindelijk toch voor een koel biertje op het terras.
We laten ons kortwieken in Colmar en het is uitverkoop bij de Decathlon; we neuzen door de aanbiedingen maar alle kleding in onze maat heeft de winkelrekken kennelijk al verlaten!
In Hunawihr is een prachtige vlindertuin ingericht en we laten ons voorlichten over liefde en passie, groei en overgang van deze gevleugelde juweeltjes. En we zien ze ontpoppen en rondfladderen, op zoek naar eten, drinken, de zon, de liefde en de zin van hun leven...
In Mulhouse start deze week Scènes de Rue, een groots opgezet straatfestival. Terwijl een tiental meters boven het plaveisel hoogwerkers bezig zijn met het opzetten van de installaties voor de komende voorstellingen, zien wij de leerlingen van de circusschool van Genève aan het werk, waarbij vooral het lenige meisje dat moeiteloos de zwaartekracht lijkt te trotseren gewikkeld in twee meterslange doeken, indruk maakt. En ergens langs de tramsingel toont een duo ons dat je als artiest ook rondom een vuilnisemmer een boeiende theater act kunt neerzetten. En we bezoeken het Musée des Beaux Arts waar we warempel tussen allerlei lokaal talent een werk van Pieter Breughel de Jonge vinden!
Ook Ribeauvillé is een vlekkeloos opgeknapt oud wijndorpje met vakwerkhuizen en fonteinen en er is werkelijk geen enkel dood blaadje te vinden in de stortvloed aan bloemenbakken die het straatbeeld opfleuren!