wijzijnerwegvan
in week 23...

De Alzette stroomt vlak langs de camping en al enige tijd vermoeden wij de aanwezigheid van bevers in dit riviertje. Pogingen om dit op de gevoelige plaat vast te leggen stranden echter op hun schuwheid; voor we ze goed en wel zien zijn ze alweer ondergedoken.
Ons vertrek wordt steeds aanstaander dus ruimen we de voortent alvast op. Een makkelijk karweitje ditmaal omdat we geen vloerbedekking hebben gelegd.
We fietsen nog eens naar Luxemburg stad en bezoeken de Neumünster abdij. Heden ten dage is er een museum gevestigd waar we een tentoonstelling binnenvallen over doodgaan. Leuk hoor. Als we uit een aantal foto´s de plek mogen kiezen waar we de pijp aan Maarten gaan geven, kiezen we allebei voor een zonnig Frans terrasje.
Hierdoor gesterkt bekijken we het werk van de enkele jaren geleden overleden Luxemburgse beeldhouwer Lucien Wercollier. En we nemen afscheid van de stad met een lange wandeling door de Vallée de la Pétrusse waar het op deze zomerse Hemelvaartsdag gezellig druk is.
Op vrijdag verhuizen we naar de omgeving van Strasbourg. Op weg erheen passeren we eerst de grens met Duitsland en een uurtje later die met Frankrijk. Niet dat je er nog iets van merkt, van zo´n grensovergang; met enig speuren ontwaren we nog juist het bordje met kennisgeving van de landsnaam, reeds grotendeels overwoekerd door struikgewas. Zo gaat reizen wel weer erg eenvoudig worden, zo overdenken we. Je zou bijna terugverlangen naar urenlange files, streng controlerende ambtenaren en de stille hoop dat ze de 12 flessen wijn niet vinden die je bij dat kleine wijnboertje voor een prikkie op de kop hebt getikt...
De door ons uitgekozen camping in Molsheim blijkt warempel vol! In de afgelopen zeven jaren is dat ons slechts één keer eerder overkomen. De behulpzame receptioniste weet echter 20 kilometer terug, in Wasselonne, een camping met nog vrije plaatsen. Verder een prima plek met maar één gebrek: de receptiedeuren staan altijd uitnodigend open, maar eigenlijk nooit treffen we er iemand aan. Wat blijkbaar usance is, zoals een wachtende bezoeker schreef in het gastenboek: ik ben benieuwd hoe ik hier morgen af moet rekenen!
Op zondag nemen we de bus naar Strasbourg, naar het Centraal Station. Dat blijkt direct al fotogeniek: het fraaie oude pand is aan de weersinvloeden onttrokken door er een gigantische glazen gevel voor te plaatsen wat een vervreemdend effect geeft. We bezoeken het Musée d'Art Moderne Et Contemporain en zijn onder de indruk van de schitterende tegelwanden van Kandinsky in de Salon de Musique. Van Gustave Doré hangt er het gigantisch grote (zes bij negen meter) Le Christ quittant le prétoire. We wandelen naar La Petite France, een mooie aan de splitsende rivier Ill gelegen wijk vol vakwerkhuizen en toeristen en komen uit bij de rijk versierde kathedraal. We beklimmen de toren (332 treden en nee, niet nageteld) en genieten van fraaie vergezichten bovenop het torenterras. Er is op deze hoogte zelfs een huis gebouwd speciaal voor de dienstdoende klokkenluider. Die moet sterke kuitspieren hebben gekregen... In het Palais Rohan zijn drie musea gevestigd die we alle drie bezoeken. Na het Musée des Beaux Arts (veel iconen en suppoosten) volgt het Musée des Arts Décoratifs (fraaie stijlkamers worden afgewisseld met oude serviezen en we eindigen bij een flinke collectie mechanisch speelgoed) en we sluiten af in de stoffige kelders van het paleis met het Musée Archéologique, maar toen vertoonden we al tekenen van museummoeheid...