wijzijnerwegvan
in week 20...

We brengen nog een laatste bezoekje aan Sedan en frequenteren de botanische tuin van het stadje waarbij we ons afvragen wanneer een tuin botanisch wordt. Wij zouden dat stempel in ieder geval niet gebruiken voor dit parkje.
Door het dagelijks gebruik van onze camera is niet alleen de rubberen ring rondom de lens maar ook de grip van de camera aan het loslaten en we doen een hoopvolle poging om de zaak weer in model te lijmen. Alweer enkele maanden geleden verdween het zonnekapje van de camera onverhoopt in het Hollands Diep. De afgelopen winter taalden we er niet naar, maar nu de zon een steeds prominentere rol inneemt aan het firmament, bestellen we via het internet van een bekende hamburgketen een nieuw exemplaar.
We verhuizen op donderdag naar Alzingen, vlak onder Luxemburg stad. De camping staat nagenoeg vol met voornamelijk landgenoten; we vinden nog net een plekje!
Vrijdagavond laat arriveert Huub; die komt een weekend logeren want op zaterdag is Mieke jarig! We brengen die dag gedrieën een bezoek aan de ijzermijn van Rumelange, waar we met een treintje onder de grond verdwijnen net zoals de kompels 30 jaar geleden nog deden. Ons wordt een grimmig verhaal verteld, waarin elke twee jaar een dode viel te betreuren en waarin een koppel mijnwerkers om een gemiddeld salaris te verdienen per dag 22.000 kilo erts naar boven moest halen. Bij een werkdag van 12 uren betekent dat meer dan 15 kilo per minuut per persoon. Met de hand. En tijd die aan stutten, explosies voorbereiden, rails aanleggen of eten verloren ging werd helemaal niet bekostigd. En zelfs de kaarsjes moesten ze zelf betalen! Nu hebben wij her en der al wat mijnen bezocht, maar deze geéngageerde gidsen deden ons daadwerkelijk beseffen wat het werken in een mijn destijds inhield.
Na dit benauwend maar imposant stukje industrieel verleden zoeken we de zon weer op met een bezoek aan het dierenpark Merveilleux in Bettembourg. Om ons daarna in te roosteren voor een genoeglijke barbecue in onze voortuin.
De volgende middag stuiten we tijdens een wandeling door Alzingen op het Pompjeesfest: de brandweer heeft een nieuwe hoogwerker in gebruik genomen, en dat moet worden gevierd! Met muziek en eten en drinken natuurlijk; bovendien staat een lange rij mensen te wachten om even te worden verheven boven de daken en bomen en de dagelijkse beslommeringen.