wijzijnerwegvan
in week 08...

Drie maanden zijn er inmiddels verstreken sinds Jan uit de lucht kwam vallen en volgens elke internetbron moet hij alweer vier weken kunnen voetballen. Dat gaat niet lukken, zo met die krukken. Dus raadplegen we opnieuw de medische professie en worden doorverwezen naar een fysiotherapeute.
Op doorreis stoppen we even in Eerbeek. Het dorp lijkt enkel te bestaan uit een drukke straat met winkels, wat, zo blijkt maar weer, iets heel anders is dan een winkelstraat!
We bezoeken deze week Wageningen, stad van hotel De Wereld en de Landbouwuniversiteit. Voor de historici onder ons; in hotel De Wereld werd in 1945 de capitulatie van Duitsland ondertekend. En inderdaad - de naam is tegenwoordig niet meer zoiets banaals als Landbouwuniversiteit; deze onderwijsinstelling gaat door het leven als Wageningen University - nee, geen spelfout maar Engels! Wageningen: Agricultural Capital of the World!
Wij hebben al veel universiteitssteden bezocht en hebben ontdekt dat die drie kenmerken gemeen hebben. Op de eerste plaats - ja wat wil je, studenten! - zijn er veel gezellige kroegjes, eethuisjes en terrasjes. Daarnaast is het winkelaanbod zeker niet beperkt tot Blokker, Hema en Miss Etam; allerhande neringen met curieuze koopwaren waarvan je je afvraagt hoe ze daar een droge boterham mee kunnen verdienen verdringen zich in de winkelstraatjes, vaak wat meer achteraf met originele namen, uithangborden en etalages en vaak gerund door gesjeesde studenten zijn ze in ieder geval een traktatie voor het oog van de kijklustige reiziger. En als derde eigenschap zien we enorm veel kapsalons. Het lijkt wel alsof er per 100 studenten één haarstilist dienst moet doen.
Maar vreemd genoeg konden we geen van deze symptomen waarnemen in Wageningen. En veel studenten zagen we ook niet! Ze zullen toch niet echt studéren, hier??
Grave is een vriendelijk oud stadje aan de Maas. In een gelukkig halfslachtige poging om een oorlogszuchtig verleden in leven te houden is een groot bastion langs de rivier aangelegd inclusief vervaarlijk uitziende kanonnen maar dat slaagt er echt niet in om het karakter van het stadje te verhullen: gewoon een bedaagd stadje op leeftijd met een mooi gerestaureerd centrum. Wij verwijlen er even op weg naar Petie en John, die ons aan de Griekse dis hebben genodigd. En dat laten we ons goed smaken!