wijzijnerwegvan
in week 45...

Op de camping zijn we deze eerste week in november nog de enige gasten. Het is echter nog fantastisch weer en hierdoor gestimuleerd zwerven we over de Westkappelse Zeedijk en maken we kennis met het prachtige natuurgebied dat achter de zeedijk is aangelegd sinds we het laatst hier waren; grote zwermen vogels tonen aan dat die hun nieuwe biotoop wel zien zitten en enkele door het water wadende koeien completeren het natuurlijke karakter. Speciaal voor de vogelaars is bovenop de dijk een observatiehut neergezet. Ook op lagergelegen niveau is een waarnemingspunt, gemaakt van plaatstaal. Wie, zo vragen we ons af, moet met dergelijke degelijkheid worden beschermd: de vogels of de vogelaars?
Pascale en Frank, onze Vlaamse vrienden, komen een nachtje logeren in de stacaravan naast ons. Ze brengen maar liefst twee banketdozen met Belgische koffiekoeken mee, voorwaar geduchte caloriebommen! Over het badstrand wandelen we gevieren naar Westkapelle; er staat een fikse wind die het schuim van de branding over het hele strand voortblaast. Natuurlijk bezoeken we ook even het Polderhuismuseum en de expositie Een korte droom met werk van onze overleden vriend Piet Kooijman. Daags erna maken we samen een lange strandwandeling van Domburg naar Oostkapelle. Met een stevige wind in de rug verloopt de heenweg vlot; terug kiezen we er toch maar voor om in de gestaag en steeds dichter vallende regen de bospaden door de duinen te volgen. Om daarna onder het genot van een drankje in dijkpaviljoen Westkaap alweer afscheid te nemen van ons bezoek.
Op zondag sluit de tentoonstelling Een korte droom, waarmee wij even werden teruggevoerd naar onze jeugd. Huub komt samen met Marc de door ons aan het museum uitgeleende werken ophalen - helaas is een caravan niet echt de plek om schilderstukken te etaleren. Gevieren rijden we na sluitingstijd naar het museum waar we ook andere vrienden treffen. Nog één keer bekijken we de expositie, nog één keer komt Piet weer, even, leven.