wijzijnerwegvan
in week 33...

De week begint warm en zwoel; we halen de ventilator weer eens tevoorschijn om voor wat afkoeling te zorgen. Later die week plenst de regen met eentonige regelmaat uit de laag tussen de Alpen hangende bewolking. Mooi, dat wel, maar ook wel erg nat! In één dag tijd verandert het rustig stromende bergriviertje Le Foron langs de camping in een voortrazende watermassa waarin hele boomstammen en forse rotsblokken worden meegesleurd.
Onze ouwe trouwe desktop, die inmiddels met acht dienstjaren toch wel bejaard mag worden genoemd, vertoont steeds meer tekenen van seniliteit. Verschillende keren op een avond valt hij opeens uit. We schroeven onze dienstmakker open, verwijderen het stof en drukken alle stekkers en contacten eens goed aan. Tot onze verbazing en voorzichtige opluchting werkt de PC daarna weer! Eerst de back-up maar eens draaien...
Langs de oevers van de Giffre wandelen we naar het Lac des Vernays waar we onverwachts de bomenstam ontmoeten: stoïcijns staan ze langs het pad in hun uit stronken gesneden, fantastische gedaantes. We ronden het meer en treffen, diep in de bossen, de verlaten hut van een zwerver - of was het een vakantieganger die te snel door zijn geld heen was?
In Taninges wordt dit weekend een kunstmanifestatie georganiseerd waar een aantal beeldhouwers laat zien hoe hun werk tot stand komt. Tussen het houwen, hakken, schuren, schaven, boren en poetsen door neemt de 70-jarige Roger Dunoyer de tijd om ons in ratelend Frans de sociale en maatschappelijke invloed van zijn werk te duiden, uitgebreid te verhalen hoe hij zijn eerste opdracht binnenhaalde, hoe hij eens een kunstwerk ruilde voor een boot, en gedreven het belang van goede scholing voor kinderen met interesse in het beeldhouwen uitlegt. Wijs geworden wandelen wij welgemoed weg.