wijzijnerwegvan
in week 25...

Het centrum van Antwerpen is geschapen voor wandelaars. Terwijl je de prachtig bewerkte, oude gevels koestert, de spitsvondige en aanlokkelijke terrasteksten in je opneemt, een dwarsdoorsnede van de totale wereldbevolking aan je voorbij ziet gaan, geniet van alle curiosa die in gekke, kleine winkeltjes te koop wordt aangeboden en de rijkelijk aanwezige oude monumenten beziet, dringt de stad via een soort osmose bij je binnen en voor je het weet ben je begeesterd! Genietend van een echt Belgisch biertje in de late namiddagzon op één van de talrijke terrassen na een urenlange zwerftocht door talloze straten, pleinen en steegjes besef je dat je eigenlijk nog geen enkel gebouw, kerk of museum van binnen hebt gezien, maar in Antwerpen hoeft dat niet!
Tegen de ring rond Antwerpen gevlijd ligt de wijk Zurenborg rond de Cogels Osylei, een fraaie villawijk volgebouwd met prachtige Art Nouveau-huizen waarvan we in de jammer genoeg snel vallende schemering de details proberen te ontwaren.
Aan de andere zijde van de ring klopt één van de groene harten van de stad, het beeldenpark Middelheim met werken van Rodin en Renoir, om maar enkele namen te laten vallen. We zijn gecharmeerd van twee gigantische al meer dan een eeuw naast elkaar staande bomen die door kunstenaar Jef Geys via twee trouwringen in de echt verenigd lijken te zijn, werkelijk een wonderlijk mooie gedachte!
Het silhouet van de stad brengt ons even in verwarring: die skyline, die zeilen, dat is toch dat operagebouw in... maar nee, het blijkt het nieuwe en peperdure gerechtsgebouw te zijn!
Het valt niet mee om weer afscheid te nemen van onze vrienden én van Antwerpen maar... we komen nog een keertje terug! Als het nieuwe museum klaar is!
En intussen wachten ons weer andere vergezichten, in Attigny! We zijn weer terug in Frankrijk!