| |
We verlaten de showgrounds en hebben bijna direct een eerste stop.
De bakker van Port Elliot is wereldberoemd in Zuid Australië en al
enkele passanten hebben ons een bezoek aangeraden. En ja, als dat bij de
Australië beleving hoort, dan moeten we daar wel even heen, willen of niet.
Daar zijn we tenslotte voor hier, nietwaar?
Victor Harbor is een kustplaatsje, zo'n 8 kilometer ten westen van Port Elliot.
Granite Island ligt hier voor de kust. Vanaf 1830 heeft ook dit eiland dienst gedaan
als station voor de walvisvangst;
hedentendage is het een geliefd doel voor
een uitstapje. Het eiland is onbewoond, behalve dan door een
kolonie bijna uitgestorven kleine pinguins, de 'fairy penguins' en
door wallabies.
Een dam verbindt het eiland met het vasteland, en een tochtje naar het
aan zeezijde gelegen restaurant kan behalve te voet
ook met een heuse paardentram worden uitgevoerd!
Wij nemen natuurlijk de kuierlatten in de - naar zal blijken vergeefse - hoop
om pinguïns te spotten. Geen wonder, de populatie pinguïns is door allerlei
oorzaken teruggelopen van bijna 2.000 in 1998 naar 22 (nee, geen nullen vergeten)
in 2022.
Weg van de kortste weg van de dam naar het restaurant is het heerlijk rustig
en ontvouwt het landschap zich wonderschoon. We volgen het Kaiki Trail.
We bereiken het vasteland weer over de dam, en laten daarmee weer een mooie
herinnering achter ons.
We steken het schiereiland over naar de westzijde, waar we op de rv-parking van
Normanville neerstrijken, Bungala Park.
Normanville, zo leren we wanneer we arriveren, is een 'RV-friendly Town'.
Dit bordje hebben we al diverse malen eerder gespot, zonder dat we ons hebben afgevraagd wat
eigenlijk de betekenis ervan is. En, als RV (recreational vehicle) reizigers, zou het toch best
relevant voor ons kunnen zijn.
Één van de betekenissen, in ieder geval voor Normanville, is dat er een gratis
overnachtingsplek beschikbaar is, niet ver van het centrum.
Al blijkt dat in dit geval gewoon een brede parkeerstrook pal naast de doorgaande weg te zijn.
Met ernaast een frisgroen parkje en keurig sanitair, dat wel.
We hebben de betekenis maar eens opgezocht om te zien wat we mogen verwachten
wanneer er zo'n vriendelijk bordje voor ons opdoemt.
Het bord, met een vignet, wordt uitgegeven door Campervan and Motorhome Club of Australia (CMCA).
Een plaats krijgt het recht om het bordje te plaaten (en wordt opgenomen in een lijst met andere
RV-vriendelijke stadjes) als aan een aantal voorwaarden wordt voldaan.
+ Er moeten parkeerplaatsen voor campers/auto-caravan combinaties in het centrum aanwezig zijn,
met toegang tot winkels.
+ Er moeten plekken aanwezig zijn waar een camper/caravan voorzien van toilet & douche
tegen lage of geen kosten voor 1 of 2 dagen kan overnachten.
+ Drinkwater en een loospunt voor grijs en zwart water moeten in het stadje aanwezig zijn.
Daarnaast geldt nog een aantal aanbevelingen, waarvan de belangrijkste is om een Visitor Information Centre
met adequate parkeervoorzieningen te hebben.
In totaal rijden er in Australië 620.000 RV's rond.
En die spenderen gemiddeld per week $700, ongeveer €420.
En elke plaats (in ieder geval de lokale middenstand)
wil natuurlijk graag de passant een reden geven om er te stoppen, te verblijven en wat geld uit te geven.
Zo werkt het. Heel begrijpelijk.
We zijn hier welkom!
|
|
