| |
De varkentjes van de buren komen dagelijks langs; hun 4 honden laten zich ook af en toe zien;
vaken nog horen we ze luid blaffend reageren op hun omgeving.
De zon verschuilt zich soms wat langer achter de ochtendnevel, en wij gebruiken dit respijt
om op de rotsen in de rivier, meestal genadeloos geblakert door de koperen ploert,
te ontbijten. Lidl wandelt mee, en we genieten van zijn capriolen.
De volgende dag wandelen we naar Baloiço Das Antas P'ro Mondego, een uitzichtpunt over de Mondego,
hoog in de heuvels van de Beira. Er staat een schommel, en dat zien we vaker, in de Beira, bij dergelijke
uitkijkpunten. We krijgen nog even bezoek van 2 gemotoriseerde agenten, meer levende wezens zien we niet, onderweg.
Het uitzicht is schitterend, en we merken weer op dat de 'outback' van Portugal bezaaid is met
reeds eeuwen verlaten huizen.
In de dome gebruiken we een composttoilet, en een noodzakelijk element daarvoor is zaagmeel.
Wanneer de voorraad darvan is geslonken naar één (vuilnis)zak wordt het hoog tijd om
die aan te vullen. We rijden naar Santa Eulália, waar we bij houtzagerij Mota & Mota
gratis en voor niets zoveel zaagmeel als we maar willen mogen meenemen. Daar gaat je Nederlands hart toch sneller van kloppen: gratis!
De aanwezige medewerkers steken graag een handje uit om ons te helpen en binnen de
kortste keren liggen er 6 vuilniszakken vol zaagmeel in ons busje!
We gaan ook maar meteen wat inkopen doen, en op weg naar Oliveira do Hospital voor Lidl (nu eens een keer de winkel...),
Aldi, Intermarché, Pingo Doce en Continente.
Op weg naar dit winkelparadijs passeren we Meruge, een dorpje wiens gooi naar eeuwigdurende roem en bekendheid
nauw verweven is met haar fundamenten: het 'hele' dorp is gebouwd op een gigantische kei.
In ieder geval weer goed voor de kuitspieren!
|
|
PT Póvoa de São Cosme 