Sisi
Wenen, 28 juni 2005
Laten we een ding afspreken.
Sisi, Keizerin Elisabeth voor niet-intimi, zal altijd jong blijven, haar in pijpenkrullen hebben en adorerend opkijken naar de jonge, zwart besnorde en zwaar verliefde Keizer Frans Jozef. Sommige dingen moeten gewoon in het sprookjesstadium blijven steken.
Als je in Wenen rondloopt kom je niet onder het Keizerlijk Paar uit. Nu heeft Frans Jozef natuurlijk abnormaal lang geregeerd, vanaf 1848 tot 1916, en bovendien zou later zijn ambtsperiode de voorlaatste van de Habsburgers blijken te zijn; zijn achterneef mocht na hem nog twee jaar de troon bezetten, waarna de monarchie in Oostenrijk werd afgeschaft.
Bijna 70 jaar op de troon zitten gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Ik vraag me altijd af, maar dat terzijde, hoe Willem-Alexander aankijkt tegen zijn toekomstige Koninklijke baan. In hoeverre zou hij zijn koningschap nog als een Goddelijke voorbeschikking zien, en hoe kun je een dergelijke baan uitoefenen en jezelf niet als beter dan je medemensen gaan beschouwen? Laten we hopen dat Maxima nooit de ontluistering van Sisi of Diana hoeft te ondergaan.
In ieder geval trok Frans Jozef zich weinig van zijn prille geluk aan. Iedereen wist dat ie er een aantal (jawel, een aantal) maîtressen op na hield. Boze tongen beweren zelfs dat de depressieve latere jaren van Sisi te wijten zijn aan een door FJ doorgegeven geslachtsziekte.
De keizerlijke maaltijden waren berucht. Ze werden op het
einde van de 19e eeuw teruggebracht (!) tot 15 gangen voor het
middagmaal en 8 gangen in de avond. Het keizerlijke paar bepaalde het tempo van
de maaltijd. FJ stond bekend om het grote tempo waarmee de gangen zijn mond
ingeschoven werden, terwijl Sisi leed aan anorexia avant la lettre en zo weinig
at dat ze nog eerder klaar was dan haar echtgenoot. Echt culinair genieten was
er dus niet bij als je genodigd was aan de keizerlijke dis…
Als je de geschriften en gedichten van Sisi uit die tijd leest word je niet vrolijk. In haar latere leven werd ze een vrijwillige banneling; hoewel ze nog steeds in naam getrouwd was en dus keizerin, zwierf ze van hotel naar buitenplaats zonder ergens wortels te kunnen kweken. Ze had zelfs een eigen treinwagon om Europa mee te bereizen.
Tot slot wordt ze op 60-jarige leeftijd vermoord, neergestoken op een brug in Genève door een verwarde revolutionair.
Maar nee, we hadden een afspraak. Sisi blijft eeuwig jong, eeuwig verliefd en eeuwig gelukkig.
voetganger stopt voor een rood licht, of er nu verkeer aankomt of niet. Maar daar
werd toch niet echt opgekeken als iemand een rood licht negeerde en toch gewoon
overstak. Bij hoge uitzondering, dat wel. En alleen jeugdige personen en een
eenzame toerist begaf zich op die glijdende schaal. Je zag de toeschouwer
denken dat die jongen of dat meisje vast te laat was voor een bijzonder
belangrijke afspraak. En toeristen zijn nu eenmaal lomp; hang mensen een
fototoestel en een rugzak om, trek ze een korte broek aan en verplaats ze naar
een omgeving waar de kans om de buren tegen te komen minimaal is en direct
menen ze dat ze alle regels aan hun laars kunnen lappen; ze zijn immers op
vakantie.
